IMAG0732 (2)

'V

'V

zama kierunku sesji terapeutycznych i wymóg doskonałego opanowania uifiiejętno-ści, zanim rodzice zostaną przesunięci do następnej fazy lub zakończą leczenie). Bez ■ wiernego odtworzenia nie można zapewnić skuteczności terapii. Jednak nadal nie wiadomo, jak najlepiej zapewnić właściwą wierność poza modelem praktyk w ramach programu szkolenia dla absolwentów. Kolejnym niezbędnym i pilnym zadaniem badawczym jest analiza modelów szkolenia o zróżnicowanych poziomach instruktażu (np. czytanie podręcznika terapii i obserwacja wyznaczonej liczby sesji) udzielanego klinicystom o zróżnicowanym czasie wcześniejszego szkolenia.

PODSUMOWANIE I WNIOSKI

W niniejszym rozdziale opisano terapię interakcji rodzic-dziecko dla dzieci z zacho-1 waniem zaburzonym oraz ich rodzin. Przedstawiono główne elementy terapii, takie ■ jak wspólne leczenie rodziców i dzieci, stosowanie ocen w celu ukierunkowania po- 1 stępu terapeutycznego rodzin, aktywny trening rodziców w zakresie umiejętność® zmiany relacji i zachowania, kontynuowanie leczenia dopóty, dopóki rodzice nie opa-B nują tych umiejętności, a zachowanie dzieci mieści się w normie. Te techniki ter apeuB tyczne wykorzystują zasady teorii przywiązania i uczenia się społecznego w dążeń® do spowodowania trwałej zmiany więzi rodzica z dzieckiem oraz obniżeniu poziom® zachowania zaburzonego u dziecka.

Przytoczono badania dokumentujące efektywność idealną terapii i generalizacja jej efektów w rodzinie i innych miejscach, a nn    ----j

bibliografia

Baumrind I „Genetic Psych< Baumrind I use. „Journal o Borrego J., withafamily a BrestanE., perceptionsofi CalzadaE.

mothers ofyou Edwards E -child internet threeyears lat Eisenstadi interactionth treatment out EybergSl Parent-child i of treatment 1 Eyberg S individuałpc

rai    - *