IMAG0736 (3)

PRZEDMOWA

Na tom niniejszy składa się Wstęp zawierający życiorys Jana Fryderyka Herbarta, najniezbędniejsze wiadomości # jego filozofii i omówienie jego systemu pedagogicznego, poparte wyjątkami z jego prac. Dopiero po takim przygotowaniu następuje wybór głównych jiego dzieł pedagogicznych w tłumaczeniu niżej podpisanego z wyjątkiem Wstępu do Pedagogiki ogólnej podanego w tłumaczeniu Teodóra Stery ze zmianami redakcyjnymi*

Główną pozycję w tej części tomu stanowi Zarys wykładów pedagogicznych i(jUmriss pddagogischer Vorlesungen) podany w całości. Zarys jest niewątpliwie najbardziej dojrzałym z licznych pism pedagogicznych J. F. Herbarta. Miał on za życia Autora dwa wydania: pierwsze z 1835 r., drugie, uzupełnione, z 1841.

To drugie wydanie było ostatnim dziełem, w którym Her-bart zebrał i systematycznie wyłożył swe poglądy pedagogiczne, wkrótce bowiem po otrzymaniu egzemplarza autorskiego śmierć go zaskoczyła. Jeszcze II sierpnia 1841 r., pozornie w zupełnie dobrym stanie zdrowia, wygłosił wykład na uniwersytecie ge-tyngeńskim, a 14 sierpnia już nie żył.

Zarys nie był pierwszą próbą syntezy. Po raz pierwszy ogłosił drukiem swój system pedagogiczny jeszcze w 1806 r., wydając dzieło pt: Pedagogika ogólna: (Allgemeine Pedagogik). Na język polski przełożył je w 1912 r. Teodor Stera (Warszawa, Gebethner i Wolff). Czytelnik znajdzie w tym tomie tylko wstęp. Przedrukowywać całość nie miałoby celu, wszystkie bowiem myśli zawarte w Pedagogice ogólnej Autor powtórzył w Zarysie, tylko w sformułowaniu krótszym, a nieraz i precyzyjniejszym. Sam Herbart po napisaniu Zarysu już nie wzna-