SNC00473

my aktem komunikowania. Na proces komunikowania składa się zatem wi_ej_ę ' I komunikowania, które są powiązane ze sobą i następują jeden po drugim, ty I charakter przyczynowo-skutkowy, np. wypowiedź jednego uczestnika prowoj^ I chowanie drugiego. Akt komunikowania oparty jest na podziale ról w proc_es’ \ I zawsze jednokierunkowy w odróżnieniu od procesu komunikowania, który ^¹^ I rakiet* dwukierunkowy.    \ I

2.1.3. Elementy procesu

Każdy proces komunikowania składa się z kilku elementów. Są one ze ^ śle powiązane i decydują o dynamicznym i transakcyjnym charaktery komu^* Do stałych elementów procesu zalicza się: kontekst, uczestników, przeka^kom,^. kanał, szumy i sprzężenie zwrotne.

RYSUNEK 2.1_

Elementy procesu komunikowania Źródło: opracowanie własne

KONTEKST

Są to warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania. Można mówić o kilku aspektach kontekstu komunikowania. Aspekt fizyczny wyznaczany jest przez otoczę* nie, czyli temperaturę, światło miejsce i czas przebiegu procesu, a więc ogólnie ujmując zewnętrzną atmosferę. Aspekt historyczny dotyczy takiej sytuacji komunikacyjnej, w której uczestnicy odwołują się do innych, zaistniałych w przeszłości epizodów. Aspekt ten nazywany jest także kontekstem lingwistycznym. Psychologiczny aspekt kontekstu komunikowania odnosi się do sposobu, w jaki uczestnicy procesu postrzegają się nawzajem, np. życzliwość lub jej brak, formalność lub bezpośrednioś|sytu* acji, i jak to wpływa na znaczenia, jakie są kreowane w tym procesie. Aspekt kulturo*