IMAG0910

Wypowie4ł ttMUCzycMM

Interpretacja ewaluacji

1. Powróć do pierwszej cwał uncji mikrolekcji. Czy ewaluacja dokomi w trakcie przesłuchiwania taśmy jest zgodna z. ocenami, jakie poczyoik

prowadząc mikrolekcję?    ..... .....

Jeśli nie jest zgodna i jeśli w trakcie wypełniania formularza ocen (ze s. lit) popełniłeś błędy, wypisz, niżej wskazówki ułatwiające wyjaśnianie trudność: jakie możesz mieć przy dokonywaniu rozróżnienia między poziomami niezależności.

2. Wróć teraz do drugiej ewaluacjj mikrolekcji. W każdej sytuacji powinieneś na początku zadać pytanie ogólne. Takie pytanie daje uczniowi szansę przedstawienia własnego pomysłu. Czy zadałeś cztery ogólne pytania, po jednym na każdym etapie planowania?_ .Tffe.

3. Porównaj swoje dwa formularze ewaluacji mikrolekcji.

(a) Czy na jakimś etapie planowania uczeń znalazł się na poziomie

rzeczywiście niezależnym?_

Jeśli tak, to czy tylko potrzebowałeś zadać pytanie ogólne? _

Jeśli musiałeś potem zadać pytanie szczegółowe (tylko jedno powinno być potrzebne uczniowi ocenianemu na poziomie rzeczywistej niezależności):

(b)    Czy na jakimś etapie planowania uczeń znalazł się na poziomie

wymagającym współpracy?_

Jeśli tak, sprawdź, czy po ogółnym pytaniu zadałeś mu przynajmniej dwa pytania szczegółowe.

(c)    Czy na jakimś etapie planowania uczeń znalazł się na poziomie

wymagającym kierowania?_ - |    ------

Jeśli tak, sprawdź, czy po ogółnym pytaniu zadałeś mu przynajmniej dwa pytania szczegółowe. Czy uczeń odpowiedział: nie wietn na oba

pytania?_ • j

Jeśli uczeń sam ochotniczo udzielił jakiejś informacji, to przesłuchaj taśmę jeszcze raz i skontroluj swą ocenę, bo może jest on na poziomie wymagającym współpracy.

4 porównaj oba formularze ewaluacji mikrolekcji. Celem mikrolekcji była ocena poziomu niezależności, a nic drobiazgowe planowanie samodzielna pracy ucznia. Jeśli musiałeś coś uczniowi zaproponować, to tylko na pierwszym etapie planowania i tylko wtedy, gdy uczeń był na poziomie wymagającym kierowania lub współpracy. Czy podczas pierwszego etapu planowania twój uczeń był na poziomie wymagającym kierowania

lob wymagającym współpracy? _________________

Teraz sprawdź formularz drugiej ewaluacji i zobacz, czy dawałeś uczniowi jakieś wskazówki podczas następnych trzech etapów planowania. O ile tylko to możliwe, należy tego unikać.

Planowanie samodzielnej pracy

W jakiś czas po tym, jak oceniłeś poziom niezależności planowania ucznia, trzeba będzie spotkać się z nim, by wspólnie zaplanować całą pracę, jaką powinien wykonać. Czas dzielący moment oceniania i moment planowania powinien być przez obu partnerów wykorzystany do dodatkowego przemyślenia zadania.

| Istnieje siedem głównych etapów planowania;

1.    Określenie, czego uczeń będzie się uczył.

2.    Opisanie, jak uczeń wykaże, czego się nauczył.

3.    Wymienienie pomocy naukowych, jakich uczeń użyje.

4.    Określenie kolejnych kroków w procesie uczenia się.

5.    Zaplanowanie punktów kontrolnych, na których uczeń otrzymywałby informację zwrotną i gdzie odbywałoby się sprawdzenie jego postępów.

6.    Ustalenie terminów wykonania pracy,

7.    Wymyślenie czynności, jakim powinien poświęcić się uczeń zaraz po realizacji pracy samodzielnej.

| Decyzje podjęte razem przez nauczyciela i ucznia spisuje się w postaci planu pracy. Celem takiego planu pracy (zob. s. 132—133) jest dostarczenie nauczycielowi jasnego i dokładnego zapisu określającego, co zostało uzgodnione z każdym uczniem. Uczeń też dostaje tekst stwierdzający precyzyjnie, jakiego rodzaju jego przyszła praca została wspólnie określona. Każdy z twoich uczniów najbardziej skorzysta z samodzielnej pracy wówczas, gdy w najwyższym stopniu zaangażuje swoje możliwości intelektualne w proces planowania.

1. Określenie, czego uczeń będzie się uczył

Na pierwszym etapie planowania nauczyciel i uczeń powinni zdecydować, jakiego rodzaju konkretną wiedzę uczeń ma opanować lub jakich umiejętności ma nabyć. W tym miejscu następuje najczęściej zawężenie pierwotnie szerokich dziedzin tematycznych, jak „historia” czy „literatura fantastyczno-naukowa” Dopiero stopniowo początkowe ogólniki dają się opisać jako konkretne