Image004501

36

Obraz ostatni, godzina przestrogi rozgrywa się na dziedzińcu wawelskim, gdzie wieszcz mierzy się z przywódcą narodu. Ma on reprezentować politykę realną, p_: zeciwną mesjanizmowi. Wieszcz przeciwstawia mu własne hasło, będące czymś pośrednim, hasło to jednak formułuje zbvl obrazowo i poetycko. Od poety nie można żądać konkretnego programu politycznego,'dlatego Zmartwychwstanie cenimy głównie dla silnego, szczerego uczucia, szlachetnej intencji, pomysłowego zestawienia i odnowienia różnych motywów poezji Mickiewicza.

Zmartwychwstanie, wystawione współcześnie na różnych scenach, wywołało żywą dyskusję. W. Rabski wyrażał się o sztuce życzliwie, ale bez entuzjazmu '. Stefan Papee ganił sam pomysł trawestacji wierszy Mickiewicza, a w jego zjawianiu się widział efekciarstwo i wrzawę teatralną ^{1 2}.

Szczególnie ostro zaatakował utwór Pieńkowski w Gazecie Warszawskiej, na co skarżył się poeta w liście do T. Żeleńskiego; „Rzeczywiście p. Pieńkowski przeciągnął strunę. Krytyki jego wychodzą poza ramy krytycyzmu... W Zmartwychwstaniu dopatrzył się p. Pieńkowski zbeszczeszczenia Mickiewicza i trucizny skrycie

1

   Teatr po wojnie, s. 176.

2

   Teatr współczesny. Poznań 1931 s. 81.