Image013401

działający podpadły młotek, kunsztem doskonałego w sztuce budowniczej i królewskiej mistrza wystawił kościół mądrości i jedności braterskiej, w którymby bóstwo mądrości i cnoty przyjemne sobie znajdując mieszkanie, nie odrzucało czynionych mu na ołtarzach całopalenia ofiar”.

Zwraca się następnie do obydwóch dozorców i wszystkich członków loży:

„Ty, pierwsze światło □ który jak słońce dzienne godziny, jak miesiąc nocne oświeca chwile, oświecasz i przewodniczysz pracom budowni-ków. Ty wskazuj i rozpędzaj cienie, któreby piękności gmachu Wol.\ (nego) Mul.*, (arstwa) razić i umniejszać mogły. Wy, dwa wielkie świątyni tej światła 1 i 2 dozorcowie tak łączni, tak z światłem spojeni pierwszym, iż z nim tylko stanowicie świętą, prawą i doskonałą Wol.^-. (nego) Mularstwa liczbę, stanowicie te główne punkta, nakreślone cyrklem W.', (ielkiego) B.\ (udownika) S.\ (wiata), te trzy filary mocy, mądrości i piękności, które są podporą kościoła natury, łączcie swe prace ku wspólnemu dziełu, dopomagajcie przewodnikowi onych w tym chlubnym zawodzie, a pilnując ściśle zakreśleń od Wiek*, (kiego) podanych Wsch.^-. (odu) doprowadźcie budowlę do żądanego doskonałości i trwałości stopnia. Wy wszyscy Wol.\ (ni) Mul.^-, (arze), BB.\ (racia) Czł.\ (onkowie) tego Sza.^-, (nownego) Warsz.^-. (tatu), stopniami tylko rozróżnieni pracy, nie oszczędzajcie usiłowań ku udoskonaleniu waszemu; im skrupulatniej wskazane zachowywać będziemy ryty, im z większą gorliwością doskonalić będziemy podane nam Wol.^-. (no) Mul.^-, (arskie) wzory, im z mocniejszem postanowieniem i chęcią przełamywać i obrabiać będziemy skazy i zawady, tym piękniejsze z serc naszych i obyczajów przygotowawszy materjały zaszczytny gmach cnoty Wol.^-. (no) Mul.^-, (arskiej) na niezłomnych ugruntowany fundamentach ku wiecznotrwałej postawimy pamiątce i chwale”.

Mówca kończy:

„Oby duch światła i mądrości, którego ta tutaj gorejąca płomienista gwiazda emblematycznym tylko jest godłem, przejął serca i umysły nasze. Oby te oświecał ku pojęciu zasad i zamiarów wielkiego Zakonu naszego, ku poznawaniu dobra ludzkości, oby zapalił ogniem żądzy dopełnienia przepisów i uczuciów, jakie znajomość onych wzbudza. A tak wierni Ustawom, na których się byt nasz dzisiejszy i przyszły gruntuje, zachowując pilnie podane nam reguły, wykonywując ściśle przepisy, strzegąc święcie tajemnic naszych, dopełniając obowiązków ludzkości, unikając zbrodni, miłując cnotę, protegując niewinność, poświęcając użytecznie czas, talenta, wiadomości i mienie ku dobru bliźnich, umiarkowani w namiętnościach, posłuszni prawu i rządowi, kochający Ojczyznę, wierni Monarsze, spojeni węzłem jedności i miłości braterskiej, nie w obrębach tego tu zgromadzenia, ani tego kraju zamkniętej, ale do wszystkich Braci na całej przestrzeni

86