Image21 (8)

Podstawy ■

Podstawy ■

lec, rysując rowki w parafinie. Za pomocą lupki zegarmistrzowskiej oglądamy rezultaty rysowania w parafinie. Jeśli poprawki powiodły się, możemy trawić.

- Do pojemniczka po delicjach lejemy chlorek żelazowy, około 0,5cm od dna. Ujmując płytkę w dwa palce za krawędzie, miedzią do dołu kładziemy ją na powierzchnię płynu tak, aby pływała jak kożuszek. Przed położeniem płytki, kołyszemy ją chwilę celem usunięcia powietrza ze spodu W zależności od stężenia płynu lub tego. jakie mają być szerokie wytrawienia, płytkę trawimy od kilkunastu do kil-

Rys. 4

Rys. 5

kudziesięciu minut Po wytrawieniu płytkę płuczemy, a chlorek zlewamy do ciemnego naczynia i chowamy na później.

-    Wytrawioną i wypłukaną płytkę poddajemy ponownemu ogrzewaniu nad gazem celem usunięcia parafiny.

Parafinę odsączamy suchą szmatką. Na tym etapie poddajemy płytkę dokładnym oględzinom, używając do tego celu lupki zegarmistrzowskiej. Jeśli będziemy oglądać płytkę pod światło, to doskonale zauważymy wszelkie niedociągnięcia. Zwarcia pomiędzy ścieżkami usuwamy ostrym nożykiem. Jeśli zwarcia zostały usunięte, płytkę ponownie szorujemy czyścikicm na mokro, płuczemy i osuszamy szmatką. Na końcu czyściutką miedź pokrywamy lakierem sporządzonym z kalafonii i denaturatu celem zapobieżenia utlenianiu. Surowa miedz i kalafonia ułatwiają później lutowanie. Rezultaty trawienia możemy zobaczyć na fotografii 5. Widać doskonale, nawet kiedy diżułu mi ręka. Czarnym kolorem zaznaczyłem popełnione błędy, a czerwonym mostki, które należy wykonać jako pierwsze w czasie lutowania elementów.

-    Końcową czynnością będzie wlutowanie elementów. Jest to czynność najprzyjemniejsza, gdyż widać już rezultaty naszej pracy. Jak wygląda prototypowa płytka od strony lutowania, widać na fotografii 6. Po zakończeniu lutowania, luty myjemy pędzelkiem, maczając go w tym samym lakierze z kalafonii i denaturatu Po wyschn ęciu możemy płytkę podłączyć i uruchomić. Widok zmontowanej płytki od strony elementów' pokazuje fotografia 7

Powyższy tekst i fotografie będą po publikacji w Ud W umieszczone na mojej stronie: www.henwyd.repubiika.pl.

Henryk Wydmuch

Rys. 6

Od Redakcji. W opisanej prostej metodzie można oczywiście wykorzystać projekty ścieżek publikowane w FdW. Od stycznia roku 2005 w Elponalu można znaleźć komplet rysunków płytek drukowanych do każdego projektu publikowanego w FdW'. W skład takiego kompletu oprócz projektu płytki w formacie PCB Autotrax, wchodzą rysunki ścieżek w popularnym formacie PDF w widoku normalnym i odwróconym (widok od strony elementów i od strony ścieżek). Pliki PDF można bez problemu otworzyć hezpłatnym programem Acrobat Reader i wydrukować na dowolnej drukarce.

Opisaną prostą metodę „parafinową” można polecić przede wszystkim do szybkiego wykonania prostszych płytek. Do płytek bardziej skomplikowanych, z wąskimi ścieżkami warto wykorzystać metodę z papierem kredowym i drukarką laserową. Chętnie zamieścimy w EdW stosowny „reportaż*’ opisujący i pokazujący na fotografiach kolejne kroki metody z papierem kredowym. Prosimy o nadsyłanie takich „reportaży”. Najlepsze zostań.\ opublikowane w HdW. a wszystkie będą zaprezentowane w Elponalu ku pożytkowi zainteresowanych Istnieje też możliwość zaprezentowania jeszcze innych, sprawdzonych metod wykonywania płytek drukowanych zapraszamy do prezentacji wykorzystywanych metod!

EleKtronika dla Wszystkich Listopad 2005 29