image45 (16)

biegnącą przez bloczek kierunkowy. Drugi koniec linki jest przymocowany do mankietu obejmującego ^J/s dalszą goleni kd. nie ćwiczonej. Stab. uda kd. ćwiczonej pasem.

Ruch: zginanie goleni kd. nie ćwiczonej powoduje prostowanie goleni kd. ćwiczonej.

Sposób 3 (ryc. 106).

Pw.: leżenie przodem. Mankiet obejmujący ^lJ₃ dalszą goleni kd. ćwiczonej połączony jest z linką biegnącą przez bloczek kierunkowy. Drugi koniec linki jest przymocowany do mankietu obejmującego ^l/₃ dalszą goleni kd. nie ćwiczonej. Stab. miednicy pasem i uda kd. nie ćwiczonej.

Ruch: zginanie podudzia kd. nie ćwiczonej powoduje prostowanie goleni kd. ćwiczonej.

Rozciągania (redresje)

Rozciągania — zwane powszechnie redresjami — są to zarówno ćwiczenia, jak i inne sposoby służące do zniesienia przykurczu tkanek miękkich okołostawowych lub mięśni. Dla uzyskania rozciągnięcia wymienionych tkanek używa się odpowiednio dawkowanej siły.

Cel: zniesienie ograniczenia zakresu ruchów w stawie spowodowanego przykurczem tkanek miękkich.

Wskazania: ograniczenie ruchomości stawu na skutek przykurczu tkanek miękkich.

Przeciwwskazania: wymienione na stronicy 7, a ponadto znaczne odwapnienie kości, morfologiczne zmiany w kościach. Nie wolno wykonywać redresji przy ograniczeniu ruchomości stawu łokciowego powstałej w następstwie złamania w obrębie stawu. Istnieją jednak przypadki, w których redresje stawu łokciowego są wskazane. Kinezyterapeuta wykonuje je wówczas na wyraźne zlecenie lekarza i w jego obecności. Redresje są przeciwwskazane wówczas, kiedy przywrócenie prawidłowego zakresu ruchów w stawie można uzyskać przez ćwiczenia czynne, wolne, ćwiczenia czynne z oporem oraz stałe posługiwanie się chorą kończyną przy wykonywaniu codziennych czynności.

Wykonanie: przy redresjach wykorzystuje się działanie dźwigni. Im dłuższe jest ramię dźwigni, tym mniejszej siły trzeba użyć do wykonania pracy. Użycie zbyt długiej dźwigni i zbyt dużej siły może spowodować uszkodzenie stawu, a nawet złamanie kości, zwłaszcza słabo uwapnionych. Przez skrócenie ramienia dźwigni i rozłożenie punktu przyłożenia siły na jak największą powierzchnię ćwiczonego dalszego odcinka stawu maleje ryzyko wymienionych powikłań.

Przed rozpoczęciem redresji korzystnie działają nagrzewania tkanek (np. okłady parafinowe, lampa Sollux), blokady nowokainowe, ćwiczenia czynne lub masaż. Przyczynią się one do uzyskania rozluźnienia mięśni, lepszego ukrwienia tkanek i zmniejszenia bólu w czasie redresji. Cel ten uzyskuje się również wykonując redresje w ciepłej wodzie.

Redresje wykonuje przede wszystkim kinezyterapeuta rozciągając przykurczone tkanki miękkie siłą własnych mięśni. Konieczna jest przy tym stabilizacja odcinka bliższego stawu. Odcinek dalszy chwyta się przeważnie blisko sta-

49

4 — Technika wykonywania ćwiczeń—

.