Image
63

150

Ż prac naukowych zostawił: 1), De magnetismo animałi, Warszawa 1814 r. 2), Historia panującej zarazy ócz w Polsce. 3), O epidemicznem zapaleniu ócz, a wszczególności o tój epidemii, która w garnizonie Warszawskim panowała. Warszawa 1822 r. (O innych pracach czytaj L. Gąsiorowskiego, Tom III).

„D. O. M.

ADAM ROGALSKI. URODZIŁ SIĘ DNIA 8 LISTOPADA 1800 R. UMARŁ DMA 3 MARCA 1843 ROKU.

WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ PANIE, A ŚWIATŁOŚĆ WIEKUISTA, NIECHAJ MU ŚWIECI, AMEN. ‘ ‘

Urodził się w Wilnie. Zasłużył tu na wspomnienie pracami literackiemi: Przełożył z łacińskiego rozprawę Łasickiego, „O Bożkach Litewskich.“ Z rossyjskiego: „Fontannę w Bakczy-sarajufi Przez rok w Petersburgu wydawał: „Bałamuta¹¹ pismo to duchu wiadomości brukowych Wileńskich. Po przeniesieniu się do Warszawy, wydał: „Listy Napoleona do Józefiny“ 2 Tomy z francuzkiego. Słownik Rossyjsko-Polski w dwóch tomach. Żywoty Świętych Pańskich, w czterech tomach. Wybór Kazań. Od roku 1840 zaczął wydawać „Alleluja“ Rocznik Religijny w nadzwyczaj ozdobnćj edycyi, który się i doborem przedmiotów zalecał. Rocznika tego wyszło tomów cztery; w ostatnim, znany chlubnie X. J. K. Mętlewicz, poświęcił krótkie wspomnienie zmarłemu już wtedy Adamowi Rogalskiemu.

ANIELA z NACEWIGZÓW BOGUSŁAWSKA.

(Spoczywa w mogile ziemnej bez napisu).

Była córką artysty dramatycznego, znanego w teatrze narodowym, za dyrekcyi Wojciecha Bogusławskiego. W kwiecie wieku wystąpiła na scenę: wzrost wyniosły, piękna postać i z pojęciem oddanie roli, zjednały jej od razu przychylne przyjęcie od rodaków. W r. 1821 pierwszy raz przedstawiła rolę Dziewicy Orleańskiej, w dramacie Szyllera, przekładu Andrzeja Brodzińskiego. Było to pierwsze wystąpienie Nacewiczownej w głównój roli, bo dotąd występowała w drugorzędnych obok słynnej z talentu Leduchowskiej. Kilka lat tylko przebyła na scenie narodowego teatru, bo w roku 1823 opuściła scenę i połączyła się węzłem małżeńskim z Wojciechem Bogusławskim oficerem gwardyi b. wojska polskiego, a synem twórcy teatru polskiego. Odtąd w cichem domowem ukryciu, oddała się pełnieniu godnie obowiązków żony i matki. Zmarła w 50 roku życia, 1854 r.

ANTONI BIEŃKOWSKI.

(Spoczywa w ziemi bez nagrobku, dwadzieścia kroków za kościołem Powązkowskim, na starym Cmentarzu).

Syn Kazimierza, urodził się dnia 13 Czerwca 1800 roku. Po ukończeniu szkół Pijarskich w Radomiu, dnia 10 Maja 1815 r. wszedł do nowo zorganizowanego wojska polskiego, do pułku trzeciego piechoty liniowej jako żołnierz: tegoż roku postąpił na sierżanta, we dwa lata na felfebra, a w roku 1820 na podporucznika, z przeznaczeniem na adjutanta batałijonu drugie-