Pożywki - ich rodzaje pożywek i optymalizacja składu
Pożywki, w zależności od stanu skupienia dzieli się na stałe, w postaci past i ciekłe. Ze wzglądu na pochodzenie i skład chemiczny, na organiczne (naturalne i syntetyczne) i mineralne.
Rodzaj pożywki determinuje wiele elementów eksploatacyjnych i technologicznych.
Najczęściej roztwory pożywek tworzą układ cieczy nieniutonowskiej, co komplikuje kontrolowanie i obliczanie, np. stopnia natlenienia, mocy mieszania lub współczynnika przenoszenia tlenu.
Opracowanie składu pożywki jest zasadnicząfaząw uzyskaniu sukcesu zarówno w doświadczeniu laboratoryjnym przy opracowaniu technologii na skalę pilotową jak i w procesie przemysłowym.
Media do hodowli mikroorganizmów dla procesów bioprodukcji
Składniki pożywek należy dodawać w ilości ściśle wyliczonej lub ustalonej doświadczalnie, gdyż ich nadmiar hamuje rozwój drobnoustrojów i zwiększa koszty przygotowania pożywki.
Skład pożywek stosowanych w skali przemysłowej początkowo wynika z doświadczeń, których celem jest zagwarantowanie wzrostu i aktywności metabolicznej drobnoustrojów.
Później stosuje się optymalizację produkcji z zastosowaniem metod statystycznych.
Zastosowanie określonych mediów zależy od skali procesu!
Mała skala: możliwe użycie mediów chemicznie zdefiniowanych złożonych z wysoko oczyszczonych składników Duża skala: złożone substraty w celu redukcji kosztów; często trudno definiowalny skład (C, N) - źródła roślinne i zwierzęce, często produkty odpadowe innych procesów
i JMril
Media do hodowli mikroorganizmów dla procesów bioprodukcji
Dobór składników mediów hodowlanych:
1. Koszt i dostępność (np. całoroczna).
2. Stała charakterystyka i jakość.
3. Łatwość zastosowania.
4. Niskie koszty transportu i przechowywania (np. temperatura).
5. Wymagania sterylizacyjne i potencjalne problemy związane z denaturacją
6. Charakterystyka (skład, mieszanie, kompleksowanie, lepkość) wpływająca na poszczególne etapy procesu (wytrząsanie, natlenianie, pienienie).
7. Osiqgana szybkość i stężenie produktu, wydajność.
8. Poziom i zakres zanieczyszczeń, produkcja niepożądanych związków.
9. Bezpieczeństwo i nieszkodliwość dla zdrowia.
Media do hodowli mikroorganizmów dla procesów bioprodukcji
Dobór składników/mediów hodowlanych:
Zastosowanie ‘surowych’ substratów pozwala na wstępne ograniczenie kosztów, ale generuje więcej zanieczyszczeń, wymuszając kosztowne i złożone procesy oczyszczania oraz zwiększa ilość odpadów.
Preferowane media, które poddane mogą być łatwej i efektywnej sterylizacji bez ryzyka naruszenia składu (utrata składników odżywczych, wytwarzanie ubocznych produktów).
Potencjalne problemy z zastosowaniem określonych związków: Związki szybko metabolizowane mogą spowodować represję szlaków i tworzenia produktu (okresowe lub ciągłe dodawanie świeżego medium).
Media do hodowli mikroorganizmów dla procesów bioprodukcji
Wpływ pewnych czynników na morfologię mikroorganizmów np. drożdże: w określonych warunkach następuje f lokulacja, a u grzybów nitkowatych formowanie peletów. Takie procesy mogą być pożądane lub nie.
Zastosowanie określonych czynników narzuca dostosowanie procesów sterylizacyjnych
♦ ClieinicaUv-deliiied |
# CompIcx | ||
^ Glucose |
5.0 g |
Peptone 5.0 g | |
* nh4h2po4 |
1.0 g |
Beefextract 3.0 g | |
Pożywki: chemicznie zdefiniowane (podstawowe) i kompleksowe |
* NaCI MgS047H20 » kh2po4 s Wat er |
5.0 o 0.2 g 1.0 g 1 liter |
Sodi urn chloride 8.0 g Agar 15.0g Water 1 liter |
Elementarnymi składnikami masy komórkowej drobnoustrojów są: węgiel do 50% s.m. komórek, tlen do 30%, azot do 14%, wodór do 8%, fosfor do 3%, siarka do 1%.
Podłoża minimalne - zawierają jedynie niezbędne dla wzrostu drobnoustrojów związki, mają one duże znaczenie w pracach badawczych, nie sprzyjają jednak szybkiemu rozmnażaniu komórek, nagromadzeniu dużemu biomasy, ani też wydajnej biosyntezie produktów metabolizmu.
Podłoża wzboaacone - zawierające dodatki aminokwasów, witamin i innych substancji.
Podłoża kompleksowe - skrajny przypadek, podłoża wzbogacone o ekstrakty, produkty odpadowe przemysłu spożywczego.