1
15 • 82
x = 8m; MB = 54,1 • 8-----10 ■ 2 = -67,5 kN ■ m,
Xj = 0; |
md = 0, |
x, = 3 m; |
15 • 32 |
M„ =--— = -67,5 kN-m |
Na odcinku AC jest Vx - 0 (rys. 3-26b), występuje więc ekstremalna wartość momentu zginającego:
V, = RA-px = 0, x = ^ = ^ = 3>6ni,
p 15
p • 3,62
Mmax= Ra ' 3,6 — ~ = 97,5 kN m.
Wykres Mx pokazano na rys. 3-26c.
Przykład 3-24. Sporządzić wykresy V2 i Mx w belce dwuwspornikowej, obciążonej jak na rys. 3-27a.
Równania równowagi:
ZT= RA + RB-P-p-6 = 0,
LMa = — RB-6 —P-2 + p-6-3 + M = 0.
Z równań tych otrzymuje się:
= 54,17 kN. RB = 25,83 kN.
Równania siły poprzecznej:
VfA = -P= -20 kN,
x = 2 m; Kf = -P+RA-p-0 = -20 + 54,17 = 34,17 kN,
x = 8m; Fi= -P + RA-p-6 = -20 + 54,17-60 = -25,83 kN,
Wykres Va pokazano na rys. 3-27b.
Równania momentu zginającego:
MXA = -Px,
x = 0; Mc = 0, x = 2 m; Ma = -20-2 = -40 kN-m,
=15KNm
al
Rys. 3-27
Rys. 3-28
p
Mf = -Px + RA(x-2)-P— 2 2)2,
x = 8m; Mg = —20-8 + 54,17-6---—=— 15kN-m,
M?s= —M = -15 kN-m.
Na odcinku ,45 siła poprzeczna = 0 (rys. 3-27b), występuje więc ekstremalna wartość momentu zginającego:
VfB = -P + RA-p(x-2) = 0, x = 5,417 m,
10-34172
Mmax= -20-5,417 + 54,17-3,417--^- = 18,38 kN-m,
Wykres Ma przedstawiono na rys. 3-27 c.
Przykład 3-25. Dana jest belka dwuwspornikowa o długości /, obciążona w sposób ciągły równomierny. Określić miejsca podparcia belki tak, aby spełnione były warunki (rys. 3-28):