m obliczenio-ierzy Jacobie-
icierzy ■) :
det Jf(x) * 0 e ker _/(•) po-rrawej stronie wzorowaniem nktu e ker inkcja/-) jest o, że F(-) jest e kerj{ ), i że ciągów itero-lżdego punktu stałego. Zbiór j /ania F(-), jest j
lego równania : dpowiadającej
zające.
[ca w równaniu unktu x będą-[•) jest ciągła w MO).
imanych zgod-
dla wszystkich
*
X .
* warunek Lip-
(3.113)
irmą w R" rów-t normą macie-rytm Newtona-
(3.115)
Spośród innych twierdzeń dotyczących zbieżności iteracji Newtona-Raphsona wymie-nc si-eży twierdzenie Kantorowicza [6], którego treści tu nie przytacza się.
''ićmienić też należy, że jeżeli pierwiastek x danego równania (3.77) jest jego pier-»3KEem podwójnym lub wyższej krotności, to znaczy, jeżeli pochodna /'(•) lub odpo->» 'e-rr.:; również pochodne kolejnych wyższych rzędów funkcji_/(-) w punkcie x są odwzo-•nw.osobliwymi, wówczas szybkość zbieżności algorytmu Newtona-Raphsona nie esc jr.vadratowa.
r..r;)eR2. Jego rozwiązaniami są ące dwie pary liczb:
(3.116)
(3.117)
fce»SĘ2nia układu równań (3.116) określają »“5»>rrę.ine punktów x*' i x" wyznaczonych .paćcsrre na rys. 3.13.
Wzór rekurencyjny (3.96) dla iteracji ScwirŁi-Raphsona przyjmuje postać
Rys. 3.13. Rozwiązanie układu równań (3.116)
xi,(o)
X2,(0)
R-
xi,(it+i)
x2,(k+\)
(3.118)
__ ; / x..) jest macierzą Jacobiego wyznaczoną w punkcie x = xi/i) dla funkcji/(-) opisujące żw ą stronę układu równań (3.116),
(3.114)
2x2,(/t)
-1
(3.119)