img072 (30)

4.4. Jak sobie poradzić z większą liczbę wejść neuronu?

Przytoczone wyżej przykłady były sympatycznie proste, ponieważ dotyczyły jednego neuronu o dwóch zaledwie sygnałach wejściowych. W rzeczywistych zastosowaniach sieci neuronowych masz jednak zwykle do czynienia z zadaniami, w których rozważa się wiele wejść (bo poszukiwane rozwiązanie, które próbujesz znaleźć z użyciem sieci neuronowych, zależeć będzie na ogół od dużej liczby różnych danych wejściowych), a także trzeba zastosować wiele współpracujących ze sobą neuronów, żeby uzyskać taki stopień złożoności obliczeń realizowanych przez sieć, jaki jest potrzebny z punktu widzenia rozważanego zadania.

To jest właśnie to miejsce, w którym w sieciach neuronowych “kończą się żarty a zaczynają się schody”. Narysować się tego nie da (bo punktów w przestrzeni wejść mającej kilkanaście składowych nikt sobie wyobrazić nie zdoła!) i dlatego wszystkim się wydaje, że jest to bardzo trudne. Tymczasem wcale tak być nie musi. Zaraz Cię o tym przekonam. Wypróbuj program 01C.BAS (patrz rys. 4.17).

Podaj współczynniki wa« (dodatnie albo ujemne):

Sprawdzany jeszcze jedna kombinacje CT/łO? |

Rys. 4.17. Przykład konwersacji z programem 01C.BAS Program ten, podobnie jak wcześniej program 01A.BAS prosi abyś podał współczynniki wag, czyli wzorzec sygnału, na który Twój neuron ma pozytywnie reagować. Potem podajesz wartości sygnałów wejściowych - a program oblicza i podaje Ci wartość sygnału wyjściowego. Prawda, że proste?