img117 (3)

Jako współżycie określano związek z wyraźnym komponentem emocjonalnym i seksualnym, trwający ponad rok. Okieślenia te nie implikuj;) wspólnego mieszkania, ale silny związek emocjonalny pomiędzy dwoma mężczyznami, którzy pragną spotykać się odpowiednio często.

Wśród homoseksualistów badanych przez Westwoo-da 32% nawiązało trwale związki, które nadal istnieją, 35% badanych miało takie związki w przeszłości, a 33% nie miało nigdy; 28^ spośród 8(> osób, które w okresie badania nie nawiązały długotrwałego współżycia, stwierdziło, że chciałoby je mieć, 4 osoby były niepewne. a 37% chciało uniknąć jakichkolwiek emocjonalnych więzów: „Idea homoseksualnego romantycznego małżeństwa to nonsens. Wielką zaletą homoseksualizmu jest wolność, jaką daje. Tłumaczyć to na pojęcie małżeństwa i wierności byłoby wulgarne i bur/uazyjne".

Niekiedy badany rezygnował ze wspólnego życia z mężczyzną, ponieważ było to niemożliwe ze względów socjalnych. Mężczyzna, który zajmuje wysoką pozycję społeczną, najczęściej nie może sobie pozwolić na dzielenie mieszkania z domniemanym homoseksualistą; szczególnie niebezpieczne jest dzielenie mieszkania z mężczyzną mającym cechy żeńskie lub karanym sądownie za homoseksualizm.

Wiele homoseksualnych znajomości zainicjowanych z nadzieją na przekształcenie ich w związek, rozpadało się po kilku tygodniach. Według Herglera przyczyną był nieuświadomiony masochizm homoseksualistów. Niektórzy zdawali sobie sprawę, że nawiązanie stałych związków nie odpowiada typowi ich osotx>woś-ci lub też że nie istnieją sprzyjające ku temu warunki: „Pragnąłbym dzielić życie z kimś innym, ale wiem, że to niemożliwe. Jedną przyczyną jest to, że interesują mnie ludzie, którzy nie mają cech homoseksualnych, a drugą, że interesują mnie ludzie o niższym statusie społecznym niż mój. lak więc seksualne i społeczne nudności s;j nie do pokonania, chociaż mam mglistą nadzieję, że kiedyś może spotkam kogoś".

Wielu homoseksualistów uuyiżci, że strona uczuciowa związku jest wainiejszn od strony seksualnej. Illfdnejesl więc przypuszczenie, że wszystkie związki homoseksualne oparte sq wyłącznie na fizycznym zainteresowaniu partnerów. Nie ulega wątpliwości, że podstawą wielu związków są potrzeby emocjonalne. Oto dwie wypowiedzi:

..Wydaje ni i się niemożliwe, aby cokolwiek mogło rozbić nasz związek. Zainteresowanie seksualne nie jest właściwym słowem. Jest to rodzaj spełnienia. Wiem. że brzmi to trochę operetkowo, ale różnice, które są między nami. wydają się jedynie cementować naszą przyjażó. Kevin jest coraz hardziej zainteresowany muzyką, a ja ze zdziwieniem stwierdziłem, że inżynieria jest całkiem interesująca.. Można myśleć, że różnice religijne są nie do pokonania, ale tak nie jest. On nie pragnie, abym ja stracił wiarę, a ja modlę się za niego.jObaj lubimy wieś. Nie ma pomiędzy nami kłótni. Wydaje mi się, że myślimy na tej samej długości fal".

..Jestem zupełnie szczęśliwy w domu z przyjacielem.

W istocie dużo bardziej szczęśliwy niż każda z moich dwóch zamężnych sióstr i każdy z moich dwóch żonatych braci".

Wśród badanych przez Westwooda homoseksualistów 12% miało związki z młodszymi mężczyznami, 21 ^r/c ze starszymi, 35% z. partnerami w tym samym wieku (różnica nie większa niż trzy lata). lak więc nie wydaje się usprawiedliwiony pogląd, że starsi homoseksualiści mają skłonność do tworzenia związków z dużo młodszymi od siebie; 65% badanych preferowało partnera na tym samym poziomie społecznym. 18% - na niższym, a 16% - na wyższym.