img164 (4)

Homoseksualizm

:S2(S

Iii krajach, w tym również w Iblsce, dokonuje się operacyjnej /miany narządów płciowych. Operacja taka jest udana w przypadku zmiany zewnętrznych narządów płciowych męskich na żeńskie, natomiast w pełni pomyślna zmiana zewnętrznych narządów płciowych żeńskich na męskie jest znacznie trudniejsza. Najwięcej tego typu operacji dokonano w Stanach /jednoczonych i w Ku ropie Zachodniej, ftńegają one na usunięciu jąder oraz prącia i wytworzeniu u takiej osoby sztucznej pochwy. Podawanie hormonów płciowych powoduje rozwój piersi i ostatecznie osoby te prowadzą życie jako kobiety. W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono już kilkadziesiąt tysięcy takich operacji.

W Polsce dokonano dużego postępu w tej dziedzinie. Pierwszym krokiem do uzyskania zmiany płci jest przeprowadzenie na drodze sądowej zmiany płci nietykalnej, gdyż bez tej zmiany prawnej żaden lekarz (pod groźbą odpowiedzialności karnej) nie może podjąć się przeprowadzenia takiej operacji. Następnie operacja korygująca wygląd zewnętrznych narządów płciowych, zgodnie z nową płcią prawną danej osoby, może być przeprowadzona w klinice urologicznej, ginekologicznej lub chirurgii plastycznej, przy czym należy jasno stwierdzić, że jeśli operacyjne wyniki zmiany płci męskiej na żeńską są zwykle w pełni pomyślne, to istnieją znaczne trudności w operacyjnym przeprowadzeniu zmian płci w kierunku przeciwnym, co jest zrozumiale ze względu na konieczność wytworzenia sprawnych męskich narządów płciowych.

Oprócz transseksualistów można wyodrębnić jeszcze pseudotransseksualistów oraz transwestytów. Pseu-dotransseksualiści, tak samo jak prawdziwi transseksu-aliści. pragną żyć jako kobiety i być traktowani przez otoczenie jak kobiety. W odróżnieniu jednak od prawdziwego transseksualisty. absolutnie przekonanego, że jest kobietą, która ma przez pomyłkę męskie ciało.

327

Z //<>}'> amiKi lioMoscIismiliziiiti

pseudotransseksualista nic jest tego pewien i ma wątpliwości, do jakiej płci należ), dioda/ życie jako kobieta odpowiada mu /decydowanie bardziej niż życie jako mężczyzna. Transseksualiści różnią się więc od pasywnych homoseksualistów, którzy mają świadomość należenia do pici męskiej.

Niektórzy z pseudotransseksua listów mają tendencje ekshibic jonistyc/ne i pragną zwrócić na siebie uwagę otoczenia. U niektórych występuje chęć szokowania lub prowokowania otoczenia. Trudno jednak powiedzieć, czy te komponenty wiążą się w sposób nierozerwalny z ich transseksualizmem, gdyż prawdopodobne jest. że są spowodowane wrogim stosunkiem otoczenia - w wyniku czego osoby takie przybierają agresywną i wrogą postawę wobec społeczeństwa.

L wielu z nich przebieranie się służy zdobywaniu męskiego partnera, a szczególnie wprowadzeniu go w błąd - tak aby zaakceptował ich w czasie stosunku jako kobietę. U innych jest to związane po prostu z chęcią uchodzenia za kobietę, a przebranie w strój kobiecy nie ma uwodzić mężczyzn. Choć na ogół mężczyźni negatywnie reagują na mężczyznę przebranego w strój kobiecy, to jednak dla niektórych mężczyzn młody człowiek w stroju kobiecym może być bardziej pociągający niż kobieta lub mężczyzna, a niektórzy mężczyźni mogą się bardzo długo nie orientować, że trans-seksualista jest przebranym za kobietę mężczyzną.

Termin ..transwestytyzm" oznacza przebieranie się w strój płci przeciwnej. Przykładem mogą być tutaj Geoige Sand i Ryszard Wagner; oboje nie wykazywali przy tym zachowań, które można by za kwa li li kować jako transseksualne.