img168 (4)

dużych krawieckich zatrzasków, co umożliwi łatwe składanie całego wózka. W tym celu pod skrzydełkami 2a i 2b przyszyjemy po cztery duże zatrzaski 3, zapinane już po założeniu tkaniny na listewki ramek .

Do wnętrza pudełka wózka należy jeszcze włożyć dno, zrobione z tekturki obciągniętej miękką tkaniną oraz miniaturową poduszkę pod głowę lalki.

Wózek dla lalki można ulepszyć i ozdobić. Na przykład poziomą li-stcwkę-uchwyt można owinąć grubym kolorowym sznurem lub obszy-dełkować włóczką.

Bardzo ładne kółka do wózka możemy zrobić z metalowych pudełek--opakowań filmu, pudełek po kremach lub paście do butów. Od wewnętrznej strony dna metalowego pudełka 1 (rys. 91), wstawiamy kwadratowy kawałek drewna 2. Drewno

By>. 91. Budowa kółka do wózka

2 przymocujemy czterema wkrętami lub gwoździami 3. Po wytrasowaniu cyrklem środka dna od strony blachy wywiercimy otwór do wciśnięcia osi 4. Oś 4 obraca się luźno w otworach ramki wózka 5 i jest na stale połączona z kółkiem po przeciwnej stronie. Po zmontowaniu kółek i osi nakładamy pokrywkę pudełka Ib. Pokrywkę można przykleić do dolnej części pudełka.

Metalowe kółka można pomalować kolorową emalią „NITRO-U".

Pudełko wózka zamiast z tkaniny można zrobić z tektury, a następnie okleić kolorową tkaniną lub papierem introligatorskim.

31. MINIATUROWY ODKURZACZ

Odkurzacz przedstawiony na rys. 92 jest zasilany bateryjką do latarki elektrycznej. Czytelnicy, którzy pamiętają pokaz w telewizyjnym programie „ZRÓB TO SAM”, przekonali się, że taki miniaturowy odkurzacz rzeczywiście działa sprawnie. Można go używać nie tylko do odkurzania pokoiku lalek, ale np. również do zbierania pyłków startej gumki podczas rysowania itp.

Intensywność „ssania" odkurzacza jest zależna od prędkości obrotowej silniczka elektrycznego oraz od konstrukcji turbiny na osi silniczka.

W opisanym modelu zastosowano miniaturowy silniczek do napędu zabawek mechanicznych typu SILMA.

Budowę rozpoczynamy od wykonania korpusu 1 (rys. 93). Wewnętrzna średnica korpusu powinna być o około 12 mm większa niż zewnętrzna średnica silniczka. Jako formę do zwinięcia i sklejenia korpusu zastosujemy jakiś okrągły przedmiot, np małą butelkę lub puszkę po dezodorancie. Formę owijamy trzykrotnie paskiem brystolu smarując sklejane powierzchnie białym klejem biurowym lub klejem wikol. Całość obwiązujemy ściśle sznurkiem i odstawiamy aż do całkowitego wysuszenia kleju. Po zsunięciu z formy wyrównujemy nożyczkami lub ostrym nożem czołowe powierzchnie korpusu. Do korpusu dopasujemy pokrywkę przednią 2 oraz zamknięcie tylne 3 (mugą to być np. kapturki z puszek po płynie w aerozolu), lub pokrywki z tworzyw sztucznych.

Silniczek elektryczny 4 wraz z umocowaną na osi turbiną 5 jest zawieszony centrycznie w korpusie. Do zawieszenia silnika służy pasek blaszki 6 wygięty jak pokazano na rysunku w kole. Gumka 7 zaciska silnik 4 w obejmie 6, wykonanej z blaszki.

Z grubej tektury wycinamy krążek S wklejając go w środku korpusu 1 tuż przed turbiną 5.

Turbina pompuje powietrze od otworu w przegrodzie 8 promieniowo w kierunku oznaczonym strzałkami na rysunku.

Sitko zatrzymujące pył. zrobimy z kawałka nylonowej firanki. Siatka sitka 9 Jest wklejona na obwodzie między wyjmowanymi z korpusu pierścieniami tekturowymi 10 i 11.

77