głosu. W Polsce sieć GSM uruchomiona została w roku 1996, co umożliwiło instalację jej w tzw. fazie 2 rozwoju (wersja 900 i 1800 MHz z usługą transmisji danych). Początkowo wyróżniano poszczególne zakresy oznaczając je GSM, DCS i PCS. Ostatecznie, z uwagi na różnice występujące jedynie w parametrach radiowych przyjęto jednolite nazewnictwo (aktualnie: GSM 400, GSM 700, GSM 850, GSM 900, E-GSM, GSM 1800, GSM 1900, GSM-R).
Podstawowe zmiany dotyczące możliwości systemu w stosunku do rozwiązań pierwszej generacji obejmują:
• oddzielenie funkcji telefonu od uprawnień użytkownika (karta SIM),
• kodowanie cyfrowe głosu,
• integrację podstawowych usług z siecią (przesyłanie faksu, krótkich wiadomości tekstowych, poczta głosowa, identyfikacja numeru dzwoniącego abonenta),
• rozszerzenie możliwości usługi transmisji krótkich wiadomości (EMS),
• wprowadzenie dodatkowych elementów infrastruktury sieci odpowiedzialnych za przechowywanie i śledzenie informacji o położeniu terminala, pomocne w utrzymywaniu odpowiedniej jakości transmisji podczas przemieszczania się abonenta,
• zapewnienie możliwości korzystania z usług w obcych sieciach GSM (roaming),
• zwiększenie efektywności wykorzystania pasma (FDMA+TDMA oraz możliwości pracy w szczelinach połówkowych - do 16 rozmów na jednej częstotliwości),
• wprowadzenie procedur zwiększających bezpieczeństwo (szyfrowanie transmisji w kanale radiowym, kontrola numeru IMEI, zabezpieczenie dostępu poprzez PIN).
Elementy składowe systemu fazy 2 stanowią [1]:
• centrala systemu MSC lub centrala z funkcją sprzęgu tranzytowego i obsługi rejestrów abonentów obcych GMSC - odpowiedzialna za zestawianie połączeń i koordynacje współpracy pomiędzy elementami sieci oraz współpracę z publiczną siecią telefoniczną,
• rejestr stacji własnych HLR - przechowujący informacje o abonentach, którzy należą do danej sieci (numer IMSI, MSISDN, informacje o wykupionych usługach, informacje o centrali MSC, które aktualnie obsługuje abonenta i informacje o jego statusie),
• rejestr stacji obcych VLR - przechowujący informacje o abonentach, którzy w danym momencie znajdują się na obszarze obsługiwanym przez centralę nie będącą centralą macierzystą,
• centrum uwierzytelniania AuC - przechowujące dane abonentów sieci, na podstawie których dokonuje uwierzytelnienia numeru IMSI,
• centrum obsługi komunikatów SMSC - biorące udział w przesyłaniu komunikatów SMS i EMS pomiędzy abonentami oraz przechowujące wiadomości, które nie mogły być w danej chwili dostarczone,
• sterowniki stacji bazowych BSC - odpowiedzialne za zarządzanie parametrami poszczególnych stacji bazowych, przydział zasobów radiowych oraz śledzenie jakości rozmowy, a także transmisję danych pomiędzy stacjami bazowymi i pozostałymi elementami sieci.