img284

ROZDZIAŁ IV CHÓW KONI

13. OCENA POKROJU KONIA. IDENTYFIKACJA KONI NA PODSTAWIE UMASZCZENIA I WIEKU

13.1. Pokrój

Pod pojęciem pokroju (eksteneru) konia rozumiemy zespól zewnętrznych właściwo* budowy jego ciała

Ocena eksteneru dokonywana jest w oparciu o znajomość mechaniki ruchu zwierzy cia w powiązaniu z budową wewnętrzną (interierem) ciała Przy ocenie bierze się po uwagę płeć. wiek pochodzenie, oraz typ użytkowy i cel jakiemu koń ma służyć.

Wyróżniamy trzy zasadnicze typy użytkowe koni - pociągowy, wierzchowy i juczn] Typy użytkowe reprezentowane są przez określone rasy i ich pochodne Każdy z tj pów dzieli się na określone podtypy. np konie pociągowe dzielimy na cięzko-pociąg< we. pośpieszno-robocze i lekko-zaprzęgowe Dla łatwiejszego zorientowania się w właściwościach budowy i warunkach oceny koni zajmiemy się omówieniem dwóch przl ciwstawnych sobie typów użytkowych, przyjmując, że u typów pośrednich poszczegó ne cechy będą kształtować się w sposób pośredni W dalszej zatem części om

cechy pokroju zaznaczać się będzie wymagania stawiane koniom wierzchowym ( krwistym) i ciężko-pociągowym (zimnokrwistym)

Ciało konia można z grubsza podzielić na głowę z szyją tułów oraz kończyny. Dl szy szczegółowy podział przedstawia ryc 48

13.1.1. Głowa

Głowa może mieć różne kształty i wymiary Charakterystyczne dla kom cięzko-pł ciągowych są głowy duże i ciężkie przeważnie o profilu garbonosym Natomiast gło* suche i małe o profilu prostym lub nawet szczupaczym są typowe u koni szybkich lekkich Ogiery zawsze mają w porównaniu z klaczami tej samej rasy głowy krótsze szersze. Wadliwy jest u ogiera żeński kształt głowy i odwrotnie. Ciężka głowa u kon pociągowego znajduje swoje uzasadnienie pozwalając koniowi łatwo przenosić śród ciężkości ku przodowi, co znakomicie ułatwia pokonywanie oporu (zwłaszcza przy szaniu z ciężarem) Oceniając głowę należy dokonać oględzin jamy ustnej, sprawdź czy szczęki są symetryczne o prawidłowym zgryzie, czy błona śluzowa jest czyś Oczy koma, będące wyrazem jego inteligencji, zdrowia i temperamentu winny wy' źnie reagować na światło przez silne zwęzeme się źrenicy Konie żle widzące lub ś pe są płochliwe i mogą być niebezpieczne Uszy nieruchome wskazują na głucho kom, nadmierna ich ruchliwość - na nerwowość lub ślepotę. Za normalne ustawień głowy w stosunku do poziomu przyjmuje się kat 45° a w stosunku do szyi 90°

*•. łn Nu/wy poszczególnych części ciała koma

I • potylica. 2 - ciemię. 3 - czoło. 4 - nos. 5 • nozdrza, 6 • chrapy. 7 - ganasz, 8 - kłąb. 9 - grzbiet. tO - lędźwie, 11 - guz biodrowy. 12-łopatka 13- staw barkowy, 14 • ramię. 15- łokieć,

>6 podramię. 17 • nadgarstek (napięsłek), 18 - nadpęde. 19 - staw pęcmowy. 20 - pędna,

71 • korona. 22 - szczotka. 23 - udo. 24 - staw kolanowy. 25 - podudzie 26 - staw skokowy.

27 - sładzna 28 - wyrostek kulszowy (wg Hrobomcgo).

! 3 1.2. Szyja

Mn/nm z głową stanowi regulator ruchu u koni. Szyja może być długa średniej dłu-

•    i. krótka. Krótka szyja powoduje małązwrotność, ale ułatwia wykonywanie powoi-■••I ciężkiej pracy.

Cud względem kształtu szyję dzielimy na

i ■ • iIh najlepsza, gdyż tchawica w postaci prostej rury w jednostce czasu przepuszcza najwięcej powietrza.

........i/iq - typowa dla koni czystej krwi arabskiej, u innych ras mniej pożądana,

i*lł»nią towarzyszy jej zadarta głowa, niepożądana u wszystkich typów koni.

' ui«ry wszystkich ras mają skłonność do magazynowania z wiekiem pewnej ilości ¹ m;/u na karku co nadaje im charakterystyczny samczy wygląd Szyja może być

•    l/ona normalnie, wysoko lub nisko. Normalnie osadzona szyja jest wtedy, gdy uj-»• t< hawtcy do klatki piersiowej znajduje się na wysokości stawu barkowego, a grze-

nzyi z kłębem tworzą wyraźne .wcięcie siekiery’ Wysoko osadzona szyja jest *•*»/<> błędem, natomiast niskie osadzenie szyi występujące często u kom pociągo vyr|i ułatwia im pokonywanie oporów przy ciągnięciu dużych ciężarów

1113. Tułów

W przodzie tułowia mieści się klatka piersiowa, środkową jej część zajmuje brzuch, łyłną zad Górną linię tułowia ograniczają: kłąb. grzbiet, lędźwie i krzyż.

Kłąb stanowi przednią część grzbietu, gdzie wyrostki kolczyste kręgów są najwyż-Dobry kłąb powinien być wyraźny, daleko zachodzący ku tyłowi, długi, dobrze