Cwiczenie 10 a , Politechnika Wrocławska


Politechnika Wrocławska

INSTYTUT FIZYKI

Sprawozdanie z ćwiczenia nr 10.

Klaudiusz Fatla

Temat:

Wyznaczanie modułu Younga.

WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY,

rok II

Data: Ocena:

30 - 10 - 96

1. Zakres ćwiczenia :

Celem ćwiczenia jest sprawdzenie prawa Hooke'a i wyznaczenie modułu Younga przez pomiar wydłużenia .

2. Wiadomości ogólne :

Prawo Hooke'a:

Naprężenie wewnętrzne występujące w ciele sprężyście odkształconym jest proporcjonalne do względnego odkształcenia tego ciała. Współczynnikiem proporcjonalności jest w tej zależności moduł sprężystości. W przypadku rozciągania podłużnego moduł sprężystości nosi nazwę modułu Younga. Prawo Hooke'a dla rozciągania podłużnego ma postać:

F - siła zewnętrzna [N]

S - pole przekroju poprzecznego [m2]

σ - naprężenia [Pa]

E - moduł Younga [Pa]

Δl/l - wydłużenie względne.

Moduł Younga wyraża wartość naprężenia zewnętrznego, która wystąpiłaby przy podwojeniu długości ciała, gdyby ono nie uległo zniszczeniu. Jednostką modułu Younga jest 1 Pa (paskal).

3. Spis przyrządów :

- przymiar liniowy o dokładności 1 mm

- śruba mikrometryczna o dokładności 0,01 mm

- mikroskop do pomiaru wydłużenia o dokładności 0,01mm

4. Wyniki pomiarów :

Pomiary śrubą mikrometryczną przeprowadzono z dokładnością 0,005 mm.

Długość badanego pręta : (0,623 * 0,001) m

Pomiar średnicy pręta.

Lp.

d

[mm]

1

0,890

2

0,895

3

0,870

4

0,885

5

0,875

6

0,865

7

0,870

8

0,880

9

0,885

10

0,875

xśr

0,8790

Δxśr

0,0031

Do obliczeń d = (0,879 * 0,005) mm, ponieważ błąd maksymalny jest większy od średniego błędu kwadratowego średniej arytmetycznej.

Pomiary wskaźników przy pomocy śruby mikrometryczej i mikroskopu oraz wartość działki w.

Lp.

2rg

[mm]

2rgm

[mm]

wg

2rd

[mm]

2rdm

[mm]

wd

1

0,665

2,59

0,2568

0,585

2,34

0,2500

2

0,665

2,58

0,2568

0,585

2,30

0,2544

3

0,660

2,68

0,2463

0,580

2,29

0,2533

4

0,660

2,56

0,2578

0,580

2,28

0,2544

5

0,660

2,58

0,2558

0,585

2,30

0,2544

xśr

0,6620

2,598

0,2547

0,5830

2,30

0,2533

Δxśr

0,0012

0,021

0,0021

0,0012

0,01

0,0009

Indeks dolny „g” oznacza wskaźnik górny a „d” dolny.

Indeks dolny „xm” oznacza, że pomiary wykonano mikroskopem.

Wartość działki „w” przyjęta do dalszych obliczeń :

wśr =

0,2540

Δwśr =

0,0007

Pomiary 1*5 przeprowadzono dla zwiększającego się obciążenia, pomiary 6*10 dla zmniejszającego się obciążenia. Pomiar 10. sprzwdza czy pręt wraca do wymiarów początkowych.

a0 i b0 wyznaczono dla m = 0 kg.

Seria 1:

a0 =

5,98

[mm]

b0 =

2,03

[mm]

Lp.

m

[kg]

ai

[mm]

a0-ai

[mm]

bi

[mm]

b0-bi

[mm]

Δl

[mm]

E

[Pa]

ΔE/E

1

0,5

6,02

-0,04

1,59

0,44

0,1219

4,1 1010

0,105

2

1,0

6,02

-0,04

1,29

0,74

0,1981

5,9 1010

0,089

3

1,5

6,00

-0,02

1,02

1,01

0,2616

5,8 1010

0,082

4

2,0

5,96

0,02

0,63

1,40

0,3505

5,8 1010

0,078

5

2,5

5,94

0,04

0,39

1,64

0,4064

6,2 1010

0,076

6

2,0

5,97

0,01

0,66

1,37

0,3454

5,8 1010

0,078

7

1,5

5,99

-0,01

0,96

1,07

0,2743

5,5 1010

0,082

8

1,0

6,00

-0,02

1,29

0,74

0,1930

5,2 1010

0,089

9

0,5

6,00

-0,02

1,63

0,40

0,1067

4,7 1010

0,111

10

0,0

5,99

-0,01

2,01

0,02

0,0076

-

-

Seria 2:

a0 =

5,980

[mm]

b0 =

2,010

[mm]

Lp.

m

[kg]

ai

[mm]

a0-ai

[mm]

bi

[mm]

b0-bi

[mm]

Δl

[mm]

E

[Pa]

ΔE/E

1

0,5

6,00

-0,02

1,64

0,37

0,0991

5,1 1010

0,114

2

1,0

6,00

-0,02

1,29

0,72

0,1880

5,4 1010

0,090

3

1,5

5,99

-0,01

0,98

1,03

0,2642

5,7 1010

0,065

4

2,0

5,97

0,01

0,68

1,33

0,3353

6,0 1010

0,064

5

2,5

5,98

0,00

0,44

1,57

0,3988

6,3 1010

0,064

6

2,0

5,96

0,02

0,69

1,32

0,3302

6,1 1010

0,078

7

1,5

5,98

0,00

0,94

1,07

0,2718

5,6 1010

0,082

8

1,0

5,99

-0,01

1,27

0,74

0,1905

5,3 1010

0,090

9

0,5

5,98

0,00

1,68

0,33

0,0838

6,0 1010

0,124

10

0,0

5,98

0,00

2,02

-0,01

-0,0025

-

-

Seria 3:

a0 =

5,99

[mm]

b0 =

2,03

[mm]

Lp.

m

[kg]

ai

[mm]

a0-ai

[mm]

bi

[mm]

b0-bi

[mm]

Δl

[mm]

E

[Pa]

ΔE/E

1

0,5

5,99

0,00

1,63

0,40

0,1016

5,0 1010

0,113

2

1,0

6,00

-0,01

1,30

0,73

0,1880

5,4 1010

0,090

3

1,5

5,99

0,00

0,96

1,07

0,2718

5,6 1010

0,082

4

2,0

5,97

0,02

0,70

1,33

0,3327

6,1 1010

0,064

5

2,5

5,92

0,07

0,40

1,63

0,3962

6,4 1010

0,076

6

2,0

5,96

0,03

0,67

1,36

0,3378

6,0 1010

0,078

7

1,5

5,97

0,02

0,95

1,08

0,2692

5,6 1010

0,082

8

1,0

5,98

0,01

1,28

0,75

0,1880

5,4 1010

0,090

9

0,5

5,98

0,01

1,62

0,41

0,1016

5,0 1010

0,113

10

0,0

5,98

0,01

2,01

0,02

0,0025

-

-

5. Wzory i przykłady obliczeń :

- wartość działki „w”

2rx - średnica wskaźnika zmierzona śrubą mikrometryczną [mm]

2rxm - średnica wskaźnika zmierzona mikroskopem [mm]

w = 0,665/2,59 = 0,256757 ≈ 0,2568

- wydłużenie [m]

w - wartość działki

b0 - poziom odniesienia dolnego wskaźnika [mm]

bi - przesunięcie dolnego wskaźnika [mm]

a0 - poziom odniesienia dolnego wskaźnika [mm]

ai - przesunięcie górnego wskaźnika [mm]

Δl = 0,2540*[0,44 - (-0,04)] = 0,12192 ≈ 0,1219 mm

- modu³ Younga [Pa]

m - masa obciążająca pręt [kg]

g - przyspieszenie ziemskie [m/s2] (przyjęto g = 9,81 m/s2)

l - długość pręta [m]

d - średnica pręta [m]

Δl - wydłużenie [m]

E = 4*0,5*9,81*0,623/(pi*(0,879*10-3)2*0,1219*10-3) = 413,1005 108 ≈ 413,1 108 Pa

- błąd względny modułu Younga z metody różniczki logarytmicznej

gdzie

,

ponieważ pomiary „a” i „b” wykonano z dokładnością 0,01 mm.

Δm/m -błąd względny masy (w obliczeniach Δm/m = 0,05 kg)

Δl/l - błąd względny długości pręta

Δd/d - błąd względny średnicy pręta

Δ(Δl)/ Δl - błąd względny wydłużenia pręta

Inne wzory :

- średnia arytmetyczna

n - liczba pomiarów

xj - pomiar j-ty

- średni błąd kwadratowy średniej arytmetycznej

n - liczba pomiarów

x - średnia arytmetyczna

xj - pomiar j-ty

- błąd względny [%]

δb - błąd bezwzględny wartości mierzonej

x - wartość mierzona

6. Dyskusja błędów i wnioski :

W zakresie działania prawo Hooke'a zależność wydłużenia od działającej siły jest liniowa i badane ciało powinno wrócić do stanu początkowego po tej samej prostej (wszystkie linie na wykresach powinny się pokrywać). Na to, że tak nie było mogło mieć wpływ zmęczenie materiału, efekt starzenia.

Zwiększenie dokładności wyznaczenia modułu Younga można uzyskać poprzez zwiększenie obciążenia i zarazem wydłużenia badanego pręta, ponieważ błąd był największy dla małych obciążeń (rzędu 10 - 11 %). Trudno jest dokładnie zmierzyć małe wydłużenie pręta i ten składnik miał duży wpływ na wynik końcowy. Na zwiększenie dokładności wyznaczenia modułu Younga wpłynęłoby zmniejszenie błędu względnego masy, którą obciążaliśmy pręt. Przy dużych wydłużeniach ten składnik miał decydujący wpływ na niedokładność, jego wartość została zaproponowana przez autorów skryptu. Na dokładność pomirów miały też wpływ siły tarcia między prętem a statywem.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[14.10.2014] Aparat skrzynkowy, Ćwiczenie 10, Politechnika Koszalińska
Wyznaczanie momentu bezwladnosci, Cwiczenie 01 c, Politechnika Wrocławska
52, Cwiczenie 52 g, POLITECHNIKA WROCLAWSKA
Cwiczenie 52 c(1), Politechnika Wrocławska - Materiały, fizyka 2, paczka 1, 52
52, Cwiczenie 52 g-1, POLITECHNIKA WROCLAWSKA
Cwiczenie 72 h(1), Politechnika Wrocławska - Materiały, fizyka 2, paczka 1, 72
Cwiczenie 70 a(1), Politechnika Wrocławska - Materiały, fizyka 2, paczka 1, 70
Cwiczenie 72 e(1), Politechnika Wrocławska - Materiały, fizyka 2, paczka 1, 72
II O- Biochemia cwiczenie 5, Politechnika Wrocławska - ochrona środowiska, biochemia - laboratorium
II O- Biochemia cwiczenie 1, Politechnika Wrocławska - ochrona środowiska, biochemia - laboratorium
10 fizyka atomowa, POLITECHNIKA WROCŁAWSKA (2009), Semestr II, Fizyka 2
[14.10.2014] Aparat skrzynkowy, ĆWICZENIE 4a, Politechnika Koszalińska

więcej podobnych podstron