(11.108)
(11.109)
(11.110) (11.111) (11.112)
-ysokość stopy zęba (zwoju) kfl = 1,25 mx wysokość zęba (zwoju)
"i = hai+hfi = 2,25 mx średnica podziałowa *i = rmx
średnica wierzchołków
dai — di +2hal = mx(q + 2)
średnica podstaw
df i = d1 — 2hfl = mx(q-2,5)
Rys. 11.32. Wymiary ślimacznicy
Wymiary ślimacznicy w przekroju czołowym (rys. 11.32) oblicza się podobnie jak dla kół walcowych:
d2 = mx'zi (11.113)
da2 = mx(z2 + 2) (11.114)
df2 — mx(z2 —2,5) (11.115)
Wysokości zębów ślimacznicy są takie same jak zębów (zwojów) ślimaka. Podziałka czołowa ślimacznicy jest równa podziałce osiowej ślimaka. Dokonując obliczeń wymiarów należy również określić największą średnicę ślimacznicy daez, niezbędną ze względów wykonawczych.
Odległość osi kół wynosi
a = 0,5 (dl+d2) = 0,5 mx(q + z2) (11.116)
Dla zaprojektowania przekładni ślimakowej należy również ustalić długość ślimaka i szerokość uzębienia ślimacznicy. W celu wykorzystania przestrzeni zazębienia długość ślimaka przyjmuje się orientacyjnie z zależności
L = 4p (11.117)
Ustalając szerokość uzębienia ślimacznicy należy zwrócić uwagę na to, że zbyt wąskie uzębienie ogranicza obszar współpracy zębów, natomiast zbyt szerokie doprowadza do podcięcia zębów ślimacznicy. Najczęściej przyjmuje się
b = 2 mxS/q + 1 (11.118)
Z szerokością wieńca b jest związany kąt opasania 23 ślimaka przez ślimacznicę. Najczęściej przyjmuje się wartość kąta 23 w granicach 60-^90°.
311