wysokość głowy zęba (zwoju)
ha i =mx (11.107)
wysokość stopy zęba (zwoju)
hji = 1,25 mx (11.108)
wysokość zęba (zwoju)
h\ = ha\ + hj\ = 2,25 mx (11.109)
średnica podziałowa
d\ = q • mx (11.110)
średnica wierzchołków
da i = c/i + 2/7,1 = /Wjt(<7 + 2) (11.111)
średnica podstaw
df\ = d\ — 2hf] = mx(q — 2,5) (11.112)
Rys. 11.32. Wymiary ślimacznicy
Wymiary ślimacznicy w przekroju czołowym (rys. 11.32) oblicza się podobnie jak dla kół walcowych:
dn = mx -7.2 (11.113)
da 2 = mx(z2 + 2) (11.114)
df2 = mx(z2 ~ 2,5) (11.115)
Wysokości zębów ślimacznicy są takie same jak zębów (zwojów) ślimaka Podziałka czołowa ślimacznicy jest równa podziałce osiowej ślimaka. Dokonu jąc obliczeń wymiarów należy również określić największą średnicę ślimaczni cy daez, niezbędną ze względów wykonawczych.
Odległość osi kół wynosi
Dla zaprojektowania przekładni ślimakowej należy również ustalić długo,m ślimaka i szerokość uzębienia ślimacznicy. W celu wykorzystania przestrzeń! zazębienia długość ślimaka przyjmuje się orientacyjnie z zależności
L = 4p (11.117)
Ustalając szerokość uzębienia ślimacznicy należy zwrócić uwagę na to. /< zbyt wąskie uzębienie ogranicza obszar współpracy zębów, natomiast zbyt s/e rokie doprowadza do podcięcia zębów ślimacznicy. Najczęściej przyjmuje My
b = 2 mxy]q + 1 (11.118)
Z szerokością wieńca b jest związany kąt opasania 2t) ślimaka przez sit mącznice. Naicześciei orzvimuie sie wartość kata 7?9 w aranioarh
PRZYKŁAD^ 1.11. Obliczyć wymiary ślimaka dwuzwojowego (zi = 2) o module osiowym mx = 5 mm i wskaźniku średnicowym q = 12,5.
PRZECZYTAJ i zrób tak u siebie
krok po kroku
Rozwiązanie
Obliczamy wymiary wg wzorów 11.104 -r 11.112
pz - 7T ■ mx ■ z\ = 3,14-5 - 2 = 31,4 mm p = 7r • mx — 3,14 • 5 = 15,7 mm
hal = mx = 5 mm
hf\ = 1,25mx = 1,25 • 5 = 6,25 mm /?, = 2,25m.v = 2,25 • 5 = 11,25 mm = q ■ mx - 12,5 • 5 = 62,5 mm d{,\ - mx{q + 2) = 5( 12,5 + 2) = 72,5 mm df\ = mx(q — 2,5) = 5(12,5 — 2,5) = 50 mm Orientacyjna długość ślimaka wg wzoru 11.117 L = Ąp = 4 ■ 15,7 = 62,8 mm ~ 63 mm
Wytrzymałość uzębień przekładni ślimakowych pracujących przy małych prędkościach {v < 2 m/s) oblicza się z warunków na zginanie i na naciski powierzchniowe. Obliczenia wykonuje się dla zębów ślimacznicy, gdyż są one słabsze od zębów ślimaka. Przekładnie napędowe pracujące przy większych prędkościach oraz przekładnie o ciągłej pracy (tzn. pracujące w dłuższych cyklach, wynoszących 10 -f30 min/h) najczęściej są obliczane na rozgrzewanie, ponieważ wskutek dużych sił tarcia występuje podwyższenie temperatury decydujące o zużyciu uzębienia.
W obliczeniach wytrzymałościowych przekładni ślimakowych w większym stopniu niż przy innych przekładniach należy uwzględniać możliwości zużycia zębów, wpływ doboru smarów, ugięcie wału ślimaka oraz wpływ innych czynników rzutujących na wytrzymałość zębów. Podstawowe metody obliczeń stosowane w innych przekładniach pozostają tu aktualne, ze względu jednak na bardziej skomplikowany dobór różnych współczynników nie będą one szczegółowiej omawiane w niniejszym podręczniku.
Materiały, konstrukcja i wykonanie przekładni ślimakowych. Materiały na ślimaki i wieńce uzębione ślimacznic dobiera się w zależności od zastosowania przekładni oraz warunków pracy uzębienia (tj. wielkości obciążenia, prędkości obwodowej itp.). Niezależnie od innych wymagań materiały te powinny mieć własności przeciwcierne.
W przekładniach mniej obciążonych ślimaki wykonuje się ze stali węglowych konstrukcyjnych do nawęglania, najczęściej jednak są one wykonywane /. wysokogatunkowych stali do nawęglania lub ulepszania cieplnego. Slimacz-