t
- co się dzieje teraz w życiu klienta?
- jakie są jego główne aktywa i pasywa ( dokonania - plusy i straty - minusy)?
- jakimi środkami dysponuje klient dla dokonania przemiany?
- czy jest to sytuacja kryzysowa czy też długotrwały problem?
- czego przede wszystkim klient spodziewa się po interwencji i jak można tym oczekiwaniom najbardziej sprostać?
- na czym należy skupić się w czasie rozmowy z klientem?
- jakie są główne czynniki mające wpływ na przeżywane obecnie przez klienta problemy, co można zrobić aby je złagodzić?
- jakie są najważniejsze wydarzenia z przeszłości, które okazują się powiązane z obecnym poziomem funkcjonowania klienta?
-jak obecnie sytuacja rodziny może mieć znaczenie dla zmagań klienta z przeciwnościami i dla relacji interpersonalnych?
- z jakich systemów wsparcia może klient skorzystać przy dokonywaniu zmian, jakie są inne znaczące osoby w życiu klienta?- jakie są perspektywy dokonania przemiany mające znaczenie?
Ad. 4
Jakie osiągnąć cele mimo ograniczeń jakie zakłada zatrudniająca ich instytucja?
Cele muszą być zgodne z celem ogólnym i misją danej instytucji pomocy społecznej. Segmentacja problemu umożliwia zarówno pracownikom socjalnym jak i ich klientom skupienie się nad tymi fragmentami problemu, które da się ulepszyć i w miarę jak klienta osiągnięcia są odczuwalne. Wzrasta u niego poczucie kompetencji i skuteczności oraz motywacja.
Cele powinny sprecyzować sposoby jak i rezultat końcowy zajmowania się w/w dot. długości podejmowanych interwencji, na czym ona ma polegać, metod i użytych w niej środków.
Ad. 5.
Informacje zbieramy poprzez:
- zadajemy pytania, obserwujemy, studiujemy materiały pisane ( karty policyjne, wypisy ze szpitala). Może być wywiad swobodny, z ustalonym zestawem pytań. Ważnym elementem jest miejsce przeprowadzenia wywiadu. Winno być skierowane w określonym celu
- zbieranie informacji.
Zbieranie informacji powinno odbywać się za zgodą klienta, ale gdy nie wie on, że zbieramy o nim informacje powinniśmy go później o tym poinformować.
Ad. 6
Plany działania wynikają z przełożenia celów interwencji na rozwiązania alternatywne. Musimy znaleźć różne rozwiązania po to, żeby mógł wybrać sobie lub my wybieramy dla klienta najbardziej korzystne rozwiązania. Wybór najlepszego rozwiązania jeżeli tylko to jest możliwe powinien być dokonany przez klienta.
Ad. 7
Plan interwencji jest formułowany na podstawie ocen i obserwacji celów ogólnych i szczegółowych, zebranych danych oraz oceny potencjalnych rozwiązań. Pracownicy socjalni spośród różnych strategii działań praktycznych metod wybierają te, które są najmniej restrykcyjne i najmniej inwazyjne dla klienta, a jednocześnie najbardziej go upełnomocniają.
Ad. 8.
Niezbędnym elementem jest monitorowanie prowadzonych działań, na bieżąco ocenianie rezultatów oraz dokonywaniu modyfikacji. Pracownik socjalny sprawdza, czy ten plan przez klienta jest realizowany. Nieraz trzeba stosować sankcję lub wzmocnienie swoich działań. Ta interwencja jest procesem podwójnej adaptacji zachodzącej między ludźmi i ich środowiskiem oraz potrzebami poszczególnych osób a normami społecznymi.
Ad. 9
Ocenianie winno występować na każdym etapie procesu przemiany w celu określenia postępowania oraz zastosowania zmian.
Ocena pozwala na określenie, dlaczego nastąpiły zmiany oraz jaka jest skuteczność metod w aspekcie działań pracowników socjalnych. Szeroko zakrojona ocena odbywa się na zakończenie procesu interwencji. Końcowa ocena obejmuje systematyczny przegląd sukcesów i porażek interwencji. Rezultaty mogą być zamierzone lub niezamierzone, spodziewane lub nieoczekiwane, pozytywne i negatywne. Ocena rezultatów mierzy poziom zmiany w porównaniu z danymi wyjściowymi. Pomiar ten porównuje zyski oraz straty. Ocena jest najbardziej efektywna jeśli cele interwencji zostały określone w sposób dający się zmienić.
9