PRZYKŁAD 11.12. W przekładni obiegowej wg rys. 11.34 zastosowano następujące koła zę zx = 50 (lub 51), z2 - 52 — o module m1 = 1 mm oraz koła z3 = 103, z4 = 10! — o module m2 = 0,5 mm. Obliczyć wartości przełożeń w obu przypadkach
Rozwiązanie 1 Przy Zj = 50 otrzymamy
n
52 101 -0,0198
5Ć1Ó3
Znak minus oznacza, że kierunki ruchu obrotowego elementu napędzaj (jarzma) i napędzanego (koła zx) są przeciwne.
Dla tej przekładni a( = a2.
Rozwiązanie 2 Przy Zj = 51 otrzymamy
l
1
52 101 0,000190 5
~5i ~m
5249(!)
Sprawdzamy odległość osi aj = 0,5W[(zj + z2) = 0,5-1(51 + 52) = 51,5 mm a2 = 0,5m2(z3 + z4) = 0,5 • 0,5(101 +103) = 51,0 mm
W przekładni o przełożeniu i z4/z3 należy zastosować koła z przesuni zarysem (X + X lub Y + 0) dla uzyskania jednakowej odległości osi.
Odmianą przekładni obiegowych są przekładnie różnicowe (rys. 11.3 Podstawową cechą tych przekładni jest możliwość osobnego napędza-dwóch elementów, dzięki czemu trzeci element otrzymuje ruch wypadko. W przekładni różnicowej podanej na rys. 11.35a wypadkowy ruch uzyskuje na wałku II, którego prędkość obrotowa wynosi
nII = 2nj—nI (11.1
Rys. 11.35. Przekładnie różnicowe: a) z obracającą się osłoną, b) z obracającym się ja krzyżykowym [12]
W przypadku z rys. 11.356 ruch wypadkowy otrzymuje jarzmo, któr prędkość obrotową rij wylicza się również wg wzoru 11.123. Przekład różnicowe są stosowane w obrabiarkach, w podzielnicach w samochodach itd.
316