10806 skrypt020 (2)

20

nych <(-) = 2()'‘C. b = 1013 hPa) powietrze stanowi zbiór cząstek obojętnych elektrycznie, będących w ruchu bezładnym. Pod wpływem czynników zewnętrznych np. promieniowania kosmicznego, niektóre cząstki obojętne ulegają rozbiciu na lekkie elektrony i jony dodatnie o większej masie. W wyniku tego oddziaływania w powietrzu zachodzi jonizacja, wywołana czynnikami spoza układu izolacyjnego. W stanic równowagi w I cm’ powietrza znajduje się około 10 jonów, na ogólną liczbę cząstek I0¹'¹. Jonizacja powietrza może być spowodowana także innymi czynnikami zewnętrznymi, z których do najważniejszych należą:

-    temperatura (jonizacja termiczna),

-    promieniowanie elektromagnetyczne o różnej długości fal.

-    św iatło (fotoemisja).

-    pole elektryczne o dużym natężeniu (autoemisja elektronów i emisja wtórna).

Wymienione czynniki powodują utratę wytrzymałości elektrycznej powietrza, poprzez uruchomienie odpowiadających im mechanizmów jonizacji. Wymienione czynniki powodujące utratę wytrzymałości elektrycznej powietrza odnoszą się także do innych gazów, stosowanych w technice izolacyjnej. Poza powietrzem, są wykorzystywane gazy elektroujemne. wśród których najważniejszymi są: sześćiofluorek siarki SI⁷*. azot Nj, niewielkie znaczenie mają freon CF2CI2 i mieszaniny innych gazów.

Pod pojęciem pomiaru wysokiego napięcia przemiennego rozumie się określenie wartości szczytowej wysokiego napięcia lub rzadziej wartości skutecznej. W technice wysokich napięć zasadnicze znaczenie ma maksymalna wartość napięcia (U„„ U_ttiax) i odpowiadające jej maksymalne natężenie pola. Jest ona istotna przy wykonywaniu prób napięciowych i określeniu wytrzymałości dielektryków.

Pomiary napięć przemiennych mogą być realizowane metodami bezpośrednimi lub pośrednimi. W metodach bezpośrednich mierniki są włączane na pełną wartość mierzonego, wysokiego napięcia. W metodach pośrednich mierniki napięcia są włączane na napięcie nic przekraczające kilkuset woltów, obni żonę elementami pośredniczącymi. Wybór metody pomiarowej zależy od dostępnej aparatury i warunków pracy układu lub urządzenia, w którym mierzone jest wysokie napięcie. Dopuszczalna niepewność pomiaru wartości napięcia przemiennego wynosi 3%. a zawartości wyższych harmonicznych 10%.

2.2. UKŁAD PROBIERCZY WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Typowy układ probierczy, w którym wykonuje się próby i pomiary wysokonapięciowe składa się / następujących elementów:

a)    niskonapięciowego regulatora napięcia o liniowej charakterystyce regulacyjnej (1),

b)    zabezpieczeniafnadprądowego (2),