185
Różniczkowanie
(41)
I(Djf) (y)-(Djf) (*)| < J (yeS, 1 < „).
Załóżmy, że h = Tfyej, IN < r, v0 = 0 i v* = (iie^ ... + hką dla 1 < k < n. Wtedy
Ił
(42)
/(x+h)-/(x) = £ [/(x+vJ)-/(x+vy.,)].
Ponieważ |vk| < r dla 1 < k < n i S jest zbiorem wypukłym, więc przedziały o końcach x+vj-1 i x+Vj- leżą w S. Ponieważ tu = v,-_ t+hjĘd w*?c na mocy twierdzenia 5.10 o wartości średniej, j-ta składowa we wzorze (42) jest równa hj(Djf) (x+yJ.l+0jhfij) dla pewnego 0j€ (0,1) i różni się od hj(Djf) (x) mniej niż o \hj\e/n (na mocy (41)). Z (42) wynika, że
|/(x+h)-/(x)- £ hj(Djf) (x)| \hj\e < |h|e
dla wszystkich h takich, że |h| < r.
Oznacza to, że / jest różniczkowalna w punkcie x i że /'(x) jest funkcją liniową, która przyporządkowuje liczbę £/tj(Dj/)(x) wektorowi h = Macierz [/'(x)] składa się
z wierszy (U,/) (x),... ,(D„/) (x) i ponieważ Dlf,..., D„f są funkcjami ciągłymi na E, więc, jak wynika z końcowej uwagi p. 9.9, /e #'(£).
Przerwiemy na moment naszą dyskusję różniczkowalności, aby dołączyć twierdzenie o punkcie stałym, które zachodzi w dowolnej zupełnej przestrzeni metrycznej. Zastosujemy je w dowodzie twierdzenia o funkcji odwrotnej.
9.22. Definicja. Niech X będzie przestrzenią metryczną, z metryką d. Jeżeli q> jest odwzorowaniem X -w X, dla którego istnieje liczba c < 1 taka, że dla dowolnych x, yeX
(43)
d(<p(x), <p(y)) < cd(x, y),
to <p nazywamy odwzorowaniem zwężającym (kontrakcją) na X.
9.23. TWIERDZENIE. Jeśli X jest zupełną przestrzenią metryczną, a <p jest kontrakcją na X, to istnieje dokładnie jeden xeX, taki, że ^(x) = x.
Innymi słowy, odwzorowanie <p posiada dokładnie jeden punkt stały. Jedyność takiego punktu jest oczywista, bo jeśli <p(x) = x i <p( v) — y, to z (43) wynika, że d(x,y) < cd(x,y), skąd d{x,y) = 0.
Istnienie punktu stałego jest główną częścią twierdzenia. Dowód podaje w istocie efektywną metodę jego konstrukcji.
Dowód. Wybierzmy dowolny punkt x0eX, i określmy {x„} rekurencyjnie, przyjmując
(44)