09 (91)

Inne oznaczenie tej płaszczyzny to KI.W {konstrukcyjna linia wodna).

płaszczyzna wodnicy

Rys 5. Główne płaszczyzny kadłuba statku

Płaszczyzna symetrii PS jest to pionowa płaszczyzna dzieląca statek wzdłuż na dwie symetryczne połowy: prawą i lewą. Ślad cięcia kadłuba przez tę płaszczyznę daje wzdłużny zarys (przekrój) kadłuba. Na płaszczyźnie symetrii leżą dwie pionowe linie zwane pionami (rys. 6). Pion dziobowy przechodzi przez punkt przecięcia przedniej krawędzi dziobnicy z płaszczyzną wodnicy konstrukcyjnej, a pion rufowy przechodzi przez punkt przecięcia osi trzonu sterowego z płaszczyzną wodnicy konstrukcyjnej |6).

Rys 6 Położenie pionu dziobowego, rufowego i płaszczyzny owręia

Płaszczyzna owręża - jest to płaszczyzna prostopadła do PS i PWK leżąca w połowie odległości między pionem dziobowym i rufowym; oznacza się ją graficznym symbolem ®. Ślad cięcia kadłuba przez płaszczyznę owręża nazywa się owrężem.

Zwykle układ płaszczyzn odniesienia uzupełniony jest płasz czyzną podstawową PP, równoległą do płaszczyzny wodnicy konstrukcyjnej i przechodzącą przez leżący na płaszczyźnie symetrii punkt przecięcia linii dna z płaszczyzną owręża.

Ślady cięcia kadłuba płaszczyznami równoległymi do PKW lub PP nazywają się wodnicami, a ich rzuty na PP - rysunkiem wodnicowym. Wodnice numeruje się liczbami arabskimi poprzedzonymi literą W. Wodnica pokrywająca się z PP ma numer WO. Zwykle wodnice są równo odległe od siebie, odstęp, w zależności od wielkości statku, wynosi 0.5 m, 1.0 m lub 2.0 m - przy takim podziale kadłuba wodnica konstrukcyjna nie musi pokrywać się z żadną z wodnic. Stosuje się też inny podział kadłuba, w którym wodnica konstrukcyjna nosi numer W4, W6 lub W8. W celu dokładniejszego odwzorowania kadłuba statku w rejonie dna stosuje się dodatkowe cięcie wodnicą noszącą numer Wl/2, leżącą w połowie wysokości między wodnicą WO a Wl. Ze względu na symetrię kadłuba rysunek wodnic wykonuje się tylko dla połowy kadłuba.

Ślady cięcia kadłuba płaszczyznami równoległymi do płaszczyzny owręża nazywają się wrygami teoretycznymi. Odstępy między płaszczyznami wręgowymi są zawsze stałe. Liczba płaszczyzn wręgowych nie jest dowolna - stosuje się podział kadłuba na 10 lub 20 odstępów wręgowych. Płaszczyzna wręgu numer 0 pokrywa się z pionem rufowym (system przyjęty w większości krajów) lub z pionem dziobowym (stosowany m.in. w Stanach Zjednoczonych i Rosji). Płaszczyzna wręgu 10 lub 20 pokrywa się wówczas odpowiednio do stosowanego systemu: z pionem dziobowym lub rufowym. Rzut wręgów teoretycznych na płaszczyznę owręża nazywa się owreżeniem. Ze względu na symetrię kadłuba statku, po lewej stronie owręża od PS wykreśla się połówki wręgów części rufowej kadłuba, a po prawej stronie - połówki wręgów części dziobowej.

Ślady cięcia kadłuba płaszczyznami równoległymi do płaszczyzny symetrii noszą nazwę wzdłużnie, a ich rzut na wzdłużny zarys kadłuba nazywa się rysunkiem wzdłużnicowym. Wzdłużnice numeruje się od PS w kierunku burty kolejnymi cyframi rzymskimi.

15