12091 P1010707

2.3. Tradycyjna teoria wy boru 25

więcej człowiek danego dobra nabywa, tym bardziej maleje użyteczność jednostkowa tego dobra (rysunek 2.1). Z pojęciem użyteczności całkowitej związane jest w ięc pojęcie użyteczności krańcowej. Użytecznością krańcową dla danego konsumenta nazy wa się użyteczność ostatniej, dodatkowej jednostki dobra, którą konsument decyduje się jeszcze zakupić i dodać do już posiadanych - dodatkowo spożyć lub zużyć’ (rysunek 2.2).

1/ f

UC

U - użyteczność, Q - ilość dobra, UC - użyteczność całkowita Rysunek 2.1. Użyteczność całkowita

Na rysunkach 2.1 i 2.2 nie wprowadzono żadnych miar użyteczności, ponieważ wielkość użyteczności nie jest mierzalna, a próby utworzenia jednostek nie powiodły się. Można jedynie stwierdzić, że coś, jakieś dobro, ma użyteczność większą lub mniejszą¹⁰. Mimo to, w tradycyjnym podejściu subiektywne, niemierzalne, jakościowe pojęcie użyteczności zostało potraktowane matematycznie, tak jakby nie ulegało wątpliwości, że użyteczności dadzą się ujmować ilościowo i po-równywać^{1 2}.

Teoria użyteczności była dalej modyfikowana przez wielu ekonomistów, takich jak Davenport, Wicksteed, Fetter, Knight, a także Francis Y. Edgeworth, któ-

1

⁹    A. Hodoly, Wstąp do badań, s. 46.

¹⁰    Z. Wiszniewski, Mikroekonomia współczesna. Syntetyczne ujęcie, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowości, Finansów i Zarządzania, Warszawa 1997, s. 37.

2

   A. Hodoly, Wstęp do badań, s. 47.