12882 skanuj0083 (33)

Gdy wymiary połączenia oraz jego obciążenie wynikają z warunków konstrukcyjno-wytrzymałościowych, wówczas na podstawie podanych zależności ustala się wartość minimalnego nacisku jednostkowego, zapewniającego prawidłową pracę połączenia

(4.4)

Montaż i demontaż połączeń wciskowych. Siłę F_w niezbędną do montażu połączeń wtłaczanych oraz siłę F_r niezbędną do ich demontażu oblicza się z zależności 4.2, przyjmując odpowiednie wartości współczynnika tarcia p (z tabl. 4.1) oraz nacisków jednostkowych. Ponieważ wartość nacisków zależy m.in. od wartości wcisku (zależnego z kolei od rodzaju pasowania), dlatego w obliczeniach siły niezbędnej do wtłaczania przyjmuje się naciski maksymalne p_max, jakie można uzyskać przy obranym pasowaniu. Sposób obliczania p_max jest podany w rozdz. 4.3.

Siłę F_r, niezbędną do demontażu (rozłączenia) części przyjmuje się zwykle o 30 -7- 50% większą niż przy wtłaczaniu, co wynika zarówno z większych wartości współczynnika tarcia, jak i wpływu innych czynników (np. korozji, zatarcia się części w czasie montażu lub pracy itp.).

Połączenia wtłaczane stożkowe. W połączeniach stożkowych (rys. 4.3) obciążenie może być dowolnie regulowane, ponieważ wartość uzyskanych

A

Rys. 4.3. Połączenia stożkowe; a) bezpośrednie, b) pośrednie [18]

nacisków jednostkowych zależy od wzdłużnego przesunięcia czopa. Stanowi to zaletę, ponieważ ułatwia montaż i demontaż połączenia (co jest szczególnie ważne w połączeniach często rozłączanych), ale wymaga stosowania dodatkowych zabezpieczeń przed samoczynnym luzowaniem połączenia. W połączeniu pokazanym na rys. 4.3a zastosowano w tym celu tzw. nakrętkę łożyskową (rys. 10.20) oraz podkładkę zębatą (rys. 10.21), omawiane w rozdz. 10. W połączeniu stożkowym z rys. 4.3b (szczegół A) można stosować np. podkładki sprężyste, umieszczone między łbami śrub a pierścieniami stożkowymi, lub nakrętki z przeciwnakrętkami (gdy łby śrub są umieszczone z przeciwnej strony).