76 Średniowieczna piesn religijna polska
45 Mektorzy go też pytali,
O przyszłych rzeczach badali,
Ale tamo usłyszeli:
Alleluja, <alleluja>.
„Me chciejcie tej tajemnice,
60 Ale moj<i> obietnice —
Ducha Świętego weźmiecie”.
Alleluja, <alleluja>.
Namilszą Matkę swą cieszył,
Na piersi swoje położył,
55 Uciesznie barzo obłapił.
Alleluja, <alleluja>.
Rzeknę-ć: „Matko moja miła,
Już bądź wielmi pocieszona,
Jakoś była zasmęcona.
60 Alleluja, alleluja.
Dziękuj ę-ó Matuchno miła,
Coś mi przez ten czas służyła.
Wszytkę pilność przy mnie miała. Alleluja, alleluja.
65 Acz cię tu na czas zostawię,
Wszakoż zawsze z tobą będę,
Sam z anjoły po cię pr<z>yjdę.
Alleluja, alleluja.
w. 68 wielmi — bardzo.
w. 65 na czas — tymczasem, chwilowo.
Wszytkim cię wiernym polecam 70 I za Matkę też zostawiam,
Na pociechę jim cię dawam.
Alleluja, alleluja.
By w tobie nadzieję mieli I k tobie sie uciekali,
78 Nabożnie sie polecali”.
Alleluja, alleluja.
A potym wszytki pożegnał,
Barzo mile pocałował,
Pocieszenia czekać kazał.
80 Alleluja, alleluja.
Na wschód słońca sie obrocił,
Ręce naświętsze podnosił,
Wszytkim wiernym błogosławił.
Alleluja, <alleluja>.
88 Zatym w niebo szedł Syn Boży,
Anjeli słodko śpiewali,
Bogu cześć, chwałę dawali.
Alleluja, alleluja.
Niktorzy w trąby trąbili,
90 Drudzy rozkosznie są grali,
Chwalebnie go prowadzili.
Alleluja, alleluja.
O, jakie wesele mieli Jego wierni którzy byli,
95 W niebo tam pilnie glądali.
Alleluja, alleluja.
w. 95 glądać — patrzeć.