15105 P3040895

2.6. Stany graniczne użytkowania

2.    Przybliżonymi metodami obliczeń wg teorii U rzędu przy założeniu sprężystego modelu materiału.

3.    Metodami plastycznej redystrybucji momentów zginających.

Obliczenia wg teorii II rzędu zaleca się do obliczeń statycznych szkieletów sztywnych ram wysokich budynków.    I

Metody plastycznej redystrybucji można stosować (nieobligatoryjnie) nawet do najprostszych układów statycznie niewyznaczalnych (belek).

Gdy zastosowanie analizy obliczeniowej jest utrudnione lub jej wyniki wzbudząją wątpliwości, to siły przekrojowe i przemieszczenie należy wyznaczyć na podstawie badań doświadczalnych.

2.6. Stany graniczne użytkowania

2.6.1.    Zasady ogólne

W stanie granicznym użytkowania nośność konstrukcji może nie być wyczerpana, lecz odkształcenia jej będą tak duże, że uniemożliwią normalną eksploatację konstrukcji. Sprawdzenie konstrukcji ze względu na stany graniczne użytkowania ma więc na celu niedopuszczenie do nadmiernych ugięć, przemieszczeń i drgań.

Sprawdzenie jednego z parametrów stanów użytkowania, a mianowicie ugięcia, polega na obliczeniu ugięć pionowych i poziomych elementów wg metod mechaniki budowli i wykazaniu, że te obliczone wielkości nie są większe od wartości granicznych, a mianowicie

fifp -    (2.5)

Do obliczenia ugięć (f) należy:

□    przyjąć wartości charakterystyczne obciążeń (Y/-= 1),

□    nie uwzględniać współczynników dynamicznych (aj = 1),

□    nie uwzględniać osłabienia elementów otworami na łączniki,

□    nie uwzględniać obciążenia stałego elementów konstrukcyjnych i podniesieniem wykonawczym (z zaprojektowaną odwrotną strzałką ugięcia),

□    pominąć przyrosty przemieszczeń spowodowane efektami II rzędu.

2.6.2.    Graniczne ugięcia

Ugięcia pionowe belek i elementów obudowy nie powinny przekraczać wartości granicznych podanych w tablicy 2.7.

Tablica 2.7 Ugięcia pionowa

Element konstrukcji	Ugięcie graniczne lr
Gtowne beki stropowe (podciąg.)	liiii
Inne beki stropowe (Zebra) nieotynkowano	ibso
Inne betki otynkowane 1 obciążono długotrwale	Hu
j Beto klatek schodowych	Hu
Płyty ttslowe j kratki pomostowe	___Hto

BwM feonskuhep
Dżsśgaty dachowa (pskwśoenne i Wolowe)	tai _
PWiww. tygla ścienne, słupki pod obudową a Mech* latdowoi i przy rozpiętości Isł m	tal
Płatwo, tyglo ścienne słupki przy innych pokryciach i obudowach	*s»
Ramy i szczabtaty oMn	ta
Blacha fałdom	tai
Nadproża oktan 1 bram	tai

gdzie:

I— oznacza rozpiętość belki (słupka) swobodnie podpartej lub podwójny wysięg wspornika.

Jeśli rozpiętości i obciążenia przęseł różnią ąię ni* więcej niż o JO %, to ugięcie fp belek ciągłych o stałym przekroju można przyjmować z tablicy 2.7 jak dla belek swobodnie podpartych za współczynnikiem redukcyjnym, który odpowiednio dla przęseł skrajnych Iżrodkowychl wynosi:

0,5 (OJ) — przy obciążenia stałym,

0,75 (0,6) - przy obciążeniu zmiennym.

Dopuszcza się w obliczeniach ugięcia, uwzględnianie współpracy belek stalowych z betonem (belek obetonowanych, zespolonych z płytą żelbetową). Jeśli nie przeprowadza się dokładnej analizy, to ugięcie graniczne belki stalowej można zmniejszyli o 20 K.

2.6.3.    Graniczne przemieszczenia (ugięcia) poziome

Graniczne ugięcia (przemieszczenia poziome) elementów stalowych budowli nie powinny przekraczać:

□    ram parterowych bez suwnic — A/150,

□    ram parterowych przy obudowie wrażliwej na pękanie — A/250, gdzie:

A — wysokość słupa ramy,

□    ram wielokondygnacyjnych - A,(500, gdzie:

A, — wysokość mierzona od górnego poziomu fundamentu do poziomu rygla (stropu) sprawdzanej kondygnacji.

2.6.4.    Drgania

Parametrem stanów granicznych użytkowania są także częstotliwości drgań własnych obciążonych elementów stalowych budowli Zgodnie z normą PN-90IB-03200 podciągi stalowe stropów o rozpiętości l > 12 m (nie obciążone Ściankami działowymi) winny byc sprawdzane wg zależności

oi i 5 Hz.

gdzie:

to — obliczona częstotliwość drgań własnych.

99!