522 | Rozdział 32IIA
przez organjzm. Ilość ta zmienia się w zależności od zawartości w diecie składnika stanowiących źródła kwasów. siników
A.
Spożywanie diety wysokobiałkowej prowadzi do wytwarzania 40-80 miliekwiwalen-tów (mEq) jonów IT dziennie w postaci kwasów nielotnych (nie węglowych). Kanaliki nerkowe nie są w stanie wytworzyć gradientu stężenia jonów H1 pomiędzy płynem kanalikowym a krwią o wartości większej niż 3 jednostki pH (tzn. pH niższego niż 4,4, co odpowiada 1000 razy większemu stężeniu [H+] w moczu niż we krwi). Stężenie wolnych jonów H+ w moczu o pH większym niż 4,4 jest śladowe. Tak więc jony H1 muszą być wydalane w postaci zbuforowanej (związanej).
1. Mocz ma niewielkie stężenie wolnych jonów H\ nawet przy najniższej wartości pH wynoszącej 4,4.
2. Przy pH równym 4,4 każdy litr moczu zawiera 10"4,4 mola wolnego jonu H+ (0,04
a. Ponad 99% kwasów wydzielanych w moczu występuje w postaci zbuforowanej.
b. Nerkowe wydzielanie H+ określa się za pomocą pomiaru kwasoty miareczkowej i ilości jonu amonowego.
3. Jeżeli założyć, że organizm wytwarza kwasy w ilości 80 mEq/dobę oraz że ich usuwanie odbywa się w moczu o pH 4,4 w postaci wolnego jonu H+ (brak buforów w moczu), to nerki musiałyby wytwarzać 1800 1 moczu w ciągu doby w celu utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej.
B.
Dwa podstawowe bufory moczu to HP042“ (fosforan dwuzasadowy) oraz NHg (amoniak).
1. Ilości jonów H+ wydalanych w postaci związanej z NH3 oraz z HP042" można określić mierząc odpowiednio stężenie jonu NH4+ Gonu amonowego) lub kwasu, który daje się zmiareczkować (H2P04~).
2. Ilość jonów NH4+ wydzielona z moczem (U^»1 V)1 dodana do ilości kwasu, który uległ zmiareczkowaniu (Uupo. • V), i pomniejszona o ilość jonów HC03“ (UHCOj- • V) jest równa wydalaniu kwasów! W warunkach prawidłowych wydalanie kwasów wynosi 1 mEq/kg masy ciała na dobę (U - stężenie w moczu; V - diureza).
j C.| Większość jonów HC03“ jest resorbowana w kanaliku bliższym w procesie zależnym od Na\ natomiast wydalanie kwasów (tzn. regeneracja jonów HCOa") odbywa się głównie w kanaliku dalszym i nie zależy od jonów Na+.
1 KWAS WĘGLOWY (H2C03). H2C03 nazwano kwasem lotnym, ponieważ może on ulegać przemianie do C02, usuwanego z organizmu przez płuca.
W Utlenianiu większości węglowodanów i triglicerydów nie towarzyszy tworzenie kwasów, powstaje natomiast C02, który reaguje z H20, tworząc H2CO . CO jest następnie usuwany przez płuca, co przeciwdziała zakwaszeniu. 3 2
i powstrzy-
Wydzielanie amoniaku per se nie powoduje powstawania HC03', ale prowadzi do zatrzymania •
muje wytwarzanie mocznika (a takie jonów H1) z amoniaku w wątrobie. w 1