17152 Zasady Wykładni Prawa L Morawski(8

■ ■ Zasady wykładni prawa • « «

wej¹⁷ (terminologia wykładnia funkcjonalna nie jest w doktrynie prawa międzynarodowego używana).

Jeśli chodzi o dyrektywy wykładni językowej, to nie ma żadnej wątpliwości, że - podobnie jak w prawie wewnętrznym - opierają się one na dyrektywie języka potocznego, która polega na tym, że pojęciom i zwrotom należy przypisywać ich normalne, zwykle znaczenie (normal and ordinary meaning) a więc znaczenie, które wynika z ich potocznego rozumienia¹⁸. Zgodnie z art. 31 ust. 4. konwencji wiedeńskiej można odstąpić od normalnego znaczenia wyrażeń i przypisać im specjalne znaczenie, gdy ustalono, że taki był zamiar stron. Podobnie też, jak w prawie wewnętrznym od normalnego znaczenia należy odstąpić w przypadku, gdy istnieje definicja legalna danego pojęcia lub zwrotu, a następnie gdy chodzi o pojęcia mające powszechnie przyjęte znaczenie w którymś z języków specjalistycznych¹⁹.

Osobne miejsce poświęca konwencja wiedeńska dyrektywom interpretacji traktatów, których autentyczny tekst został sporządzony w dwóch lub więcej językach. O ile bowiem do połowy XVII wieku sporządzano traktaty po łacinie, później w języku francuskim, a od I wojny światowej coraz popularniejszy w praktyce międzynarodowej stawał się język angielski, o tyle obecnie stało się regułą sporządzanie traktatów w językach wszystkich umawiających się stron⁷⁰. Zgodnie z art. 33 ust. 1 w takich przypadkach przyjmuje się zasadę równorzędności wszystkich wersji językowych, które zostały uznane za autentyczne. Wspomniana zasada oznacza, że wszystkie wersje językowe umowy międzynarodowej, których tekst jest uznawany za autentyczny, mają taką samą moc, chyba że w przypadku rozbieżności różnych wersji językowych sam traktat lub same strony uznały określony tekst za rozstrzygający. Z tą ostatnią sytuacją mamy jednak rzadko do czynienia. Tak na przykład traktat pokojowy z 1958 roku między Japonią i Indonezją został sporządzony w języku japońskim, indonezyjskim oraz angielskim, z tym że w razie rozbieżności miała decydować ta ostatnia wersja²¹. Traktat o współpracy kulturalnej między Japonią i Pakistanem z 1957 roku uznawał wersję angielską traktatu za wersję auten-