[—I
15
Na czym polega metoda ochrony, konserwacji i zagospodarowania ruin zamtowych 1—I
Zasady wynikające z METODY ochrony, konserwacji i zagospodarowania min prezentuje poniższa tabelka.
PODSTAWOWE CELE METODY | ||
A. |
B. |
C. |
OBEJMUJĄ |
REALIZOWANE SĄ |
WARUNKI WYKONANIA |
PRZEZ |
KONIECZNYCH UZUPEŁNIEŃ | |
1. WYKLUCZENIE PRAC |
ANASTYLOZĘ | |
REKONSTRUKCYJNYCH | ||
ZABIEGI | ||
2- ZABEZPIECZENIE SUBSTANCJI |
KONSERWACYJNE | |
3. ZABEZPIECZENIE STRUKTUR \ |
ZABIEGI |
j |
B U DOY/L ANY CH 1 ICH RE U K T 0 W V |
RESTAURATORSKIE |
/ MAKSYMALNE OCHANICZENIE |
I WSZELKICH UZUPEŁNIEŃ | ||
4 UCZYTELNIENIE \ |
/ DODANIE \ |
/ |
NAJISTOTNIEJSZYCH HISTORYCZNIE \ |
/ KONIECZNYCH \ |
1 ODRÓŻNIENIE UZUPEŁNIEŃ 00 |
ELEMENTÓW UKŁADU \ j |
UZUPEŁNIEŃ |
{ ORYGINAŁU w TAKI SPOSOB ABY |
FUNKCJONALNO-PRZESTRZENNEGO Y |
TECH- |
\ 7ACH0WAC INTEGRALNOŚĆ |
BUDOWLANYCH j |
\ KOMPOZCYJNĄ 2 SĄSIADUJĄCĄ | |
5. UDOSTĘPNIENIE RUIN / \ |
WYNIKAJĄCYCH / |
\ SUBSTANCJĄ ZABYTKOWĄ |
SPOLE CZENSTWU DO ZWIE DZANIA / |
\ Zp3, 4, 5,6 / | |
6. UATRAKCYJNIENIE RUIN / | ||
D. |
POŻĄDANE EFEKTY WYNIKAJĄCE 2 METODY
ZACHOWANIE ZASTANEJ FORMY RUIN
ZACHOWANIE ORYGINALNEJ SUBSTANCJI I JEJ DOMINACJI NAD DODANYMI UZUPEŁNIENIAMI ZACHOWANIE WARTOŚCI DAWNOŚCl ZACHOWANIE MAŁOWNICZOSCI RUIN
UTRZYMANIE FORMY RUIN JAKO TRADYCYJNEGO CHARAKTERU KRAJOBRAZU
Omówienie powyższej tabeli przedstawia się następująco:
A. PODSTAWOWE CELE OBEJMUJĄ:
• Wykluczenie prac rekonstrukcyjnych (z wyjątkiem anastylozy).
• Zabezpieczenie substancji.
• Zabezpieczenie struktur budowlanych ruin.
• Uczytelnienie najistotniejszych historycznie elementów układu funkcjonalno-przestrzennego ruin.
• Udostępnienie ruin do zwiedzania.
• Uatrakcyjnienie ruin.
B. REALIZACJA CELÓW może nastąpić poprzez:
• Anastylozę, czyli złożenie rozproszonych oryginalnych części w całość, przy czym ewentualne elementy scalające winny być czytelne.
• Zabiegi konserwacyjne - polegające na wzmocnieniu bądź utrwaleniu substancji fizycznej elementów ruin za pomocą metod wypracowanych na bazie nauk przyrodniczych, Postać tych elementów powinna pozostać w stanie niezmienionym.
• Zabiegi restauratorskie maja na celu przywrócenie wartości architektonicznych i technicznych, a przede wszystkim bezpieczeństwa konstrukcyjnego elementom strukturalnym ruin za pomocą technik budowlanych. Z reguły oba rodzaje zabiegów (konserwacyjne i restauratorskie) wykonuje się łącznie. Współczesną ideą konserwatorstwa jest dążenie do zastępowania zabiegów restauratorskich zabiegami konserwacyjnymi.
• Konieczne uzupełnienia (dodania) wynikają z zabiegów restauratorskich, dotyczących zabezpieczenia struktur budowlanych, ale także z działań mających na celu uczytelnienie i udostępnienie ruin. W uczytelnieniu, w zależności od stopnia zachowania ruin, chodzi o zasygnalizowanie najistotniejszych historycznie elementów układu funkcjonalno-przestrzennego, a nie o jego przywrócenie. W tym celu uzupełnienia winny mieć charakter interpretacyjny polegający na podsuwaniu myśli i skojarzeń, a nie na pełnym odtwarzaniu elementów dawnego układu.
• Przez udostępnienie ruin rozumiemy wprowadzenie do nich ludzi, co pociąga za sobą konieczność wykonania elementów ułatwiających komunikację i zapewnienie bezpieczeństwa zwiedzającym.
• Uatrakcyjnienie ruin wymaga różnych urządzeń technicznych, które jednak muszą być ograniczone do minimum i ustawione najlepiej poza ruiną-nie mogą dominować, a konieczne instalacje nic mogą ingerować w substancję jak to obecnie widzimy w ruinach zamku toruńskiego (il.8,9). W ruinach tych, których konserwacja należała do jednych z najlepszych w Polsce był już świetny program „światła i dźwięku” zainstalowany w 1966 roku, gdy komputery nie były w powszechnym zastosowaniu. Cała instalacja wraz z reflektorami i głośnikami była rozmieszczona bardzo dyskretnie.
II. 8. TonuJ - ruiny zamku krzyżackiego po zainstalowaniu urządzeń dla nowego programu „światło i dźwięk”.
A - wieża „udekorowana” aparaturą rzucającą się w oczy po wejściu w ruiny. B-jedno z dwóch skrzydeł, w które wstawiono zbyt liczną aparaturę.