65812 skanuj0013 (21)

□

Na czym polega metoda ochrony, konserwacji i zagospodarowana ruin zamkowych

• Przeprowadzenie sondaży archeologicznych w celu przygotowania planu przyszłych wykopalisk.

• Oczyszczenie ruin i ich otoczenia z bezwartościowej i szkodliwej roślinności w porozumieniu z konserwatorem przyrody, gdyż część drzew, tzw. samosiejek, mogła osiągnąć wiek właściwy dla pomników przyrody.

• Oczyszczenie ruin z naniesionej ziemi i powierzchniowego gruzu pod nadzorem archeologicznym, poprzedzające właściwe wykopaliska.

Etap II. Prace odkrywkowe i badawcze ruin.

• Wykonanie dokumentacji stanu obiektu przed podjęciem prac.

• Przeprowadzenie archeologicznych prac wykopaliskowych i sporządzenie dokumentacji.

• Sporządzenie pełnej inwentaryzacji pomiarowo-rysunkowej i fotograficznej pozostałości odkrywanego zabytku architektury.

• Dokonanie inwentaryzacji, skatalogowania i ponumerowania wydobytych detali architektonicznych oraz odnotowania miejsc, w których zostały znalezione, co ma istotne znaczenie dla późniejszych teoretycznych rekonstrukcji (il. 12).

II. 12. Toruń - miny zamku krzyżackiego. Zestawi me wydobytych detali architektonicznych z pomieszczeń: A - kaplicy, B - krużganku.

• Zgromadzenie i zabezpieczenie wydobytych detali, które zostaną wykorzystane bądź jako ekspozycja w lapidarium (il. 13), bądź do odtworzenia niektórych fragmentów. Materiał w postaci kamieni i cegieł, z połówkami i ćwiartkami włącznie, może być przydatny do drobnych napraw

uzupełnień w granicach nienaruszających dawnej form]

H. 13. Toruń - ruiny zamku krzyżackiego po pracach. Piwnica po odbudowie sklepień adaptowana w lapidarium detalu. Odtworzenie sklepień czytelne przez zastosowanie mpólczesnej cegły a jednocześnie zsynchronizowana z autentycznymi fragmentami dzięki pomurowaniu w dawnej technice na tzw. wycisk.

• Dokonanie wstępnych prac zabezpieczających, tzw. czasowych, które obejmują wykopy, nadwyrężone konstrukcje, np. pęknięte, pochylone i nadwieszone mury, sklepienia. Zabezpieczenia na tym etapie muszą być odwracalne (stąd określenie „czasowe”) tak, aby nie przekreślały późniejszej poprawnej ekspozycji odsłoniętej architektury. Oprócz zabezpieczenia o charakterze konstrukcyjnym ważne są zabezpieczenia pozostałości tynków i polichromii.

• Aklimatyzowanie odsłanianych i wydobywanych z zawilgoconej ziemi elementów, m. in. także drewnianych tak, by zbyt gwałtowne osuszanie nie przyczyniło się do ich destrukcji czy rozpadu. W przypadku niemożności zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia, odsłonięty fragment po zadokumentowaniu należy natychmiast zakopać i zaczekać do opracowania odpowiedniej metody utrwalenia tego elementu zabytku.