-24 -
A |
B |
c |
D |
Y4 |
Y3 |
Y2 |
Y\ |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
- |
- |
- |
- |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
- |
- |
- |
- |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
- |
- |
- |
- |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
Rys. 2.4. Tablica prawdy dla przykładowego układu kombinacyjnego
Rys. 2.5. Przykładowy układ kombinacyjny
W wyniku powinniśmy uzyskać następujące cztery sumy iloczynów:
Yl=A B C + A C D Y2 = B-D + B -C Y3 = AB + AB Y4 = AD + A - B
Dają one schemat logiczny przedstawiony na rys. 2.5. Można powiedzieć, że w ten sposób spełnione zostały pierwsze dwa przykazania - omówione w p. 2. Teraz przypatrzmy się temu schematowi. Widać, że bramka U4B jest wykorzystywana zarówno dla wyjścia Y3, jak i Y4. Jest to niezgodne z trzecią zasadą. Dlatego należy przeprowadzić modyfikację i dodać jeszcze jedną bramkę - U5B (rys.2.6). Nie zmienia to działania układu, a ułatwia ewentualne testowanie. Opłaca się więc ją dodać, mimo że otrzymany w ten sposób układ jest układem nadmiarowym.
Rys. 2.6. IMad kombinacyjny po modyfikacji zgodnie z III przykazaniem
Teraz możemy już przystąpić do montowania naszego układu. Pierwszą czynnością (patrz przykazanie IV), powinno być sprawdzenie elementów logicznych, które będą użyte do budowy. Można to zrobić dosyć szybko łącząc kilka bramek „w łańcuch”, podobnie jak na rys. 2.3. W ta-