Społeczny obraz świata w fotografii 69
2. Charakterystyka otoczenia obiektu (osobowe, nieosobowe, abstrakcyjne, rzeczywiste, nierzeczywiste, inne)
3. Rodzaj przestrzeni (studyjna, plenerowa, rzeczywista, abstrakcyjna, wymyślona)
Tytuł fotografii |
Obiekt główny |
Otoczenie obiektu |
Opis przestrzeni |
Treść fabularna |
III. Relacja słowo - obraz (znaczenie warstwy słownej, relacja do układu strony i tekstu, tytuł, podpis, obecność tekstu w warstwie wizualnej obrazu w formie haseł, sloganów)
IV. Zastosowanie technik wpływających na atrakcyjność fotografii (multiplikacje - zwielokrotnienie obrazu lub jego fragmentu, technika powtarzania motywu centralnego, technika powiększania fizycznych wymiarów motywów ważnych, kontrast: barwny, chromatyczny, techniki cyfrowe, ocena czytelności, środki wyrazu podkreślające emocje fotografowanych scen i postaci, artystyczne udziwnienia)
Tytuł fotografii |
Techniki uatrakcyjniające |
Ekspresyjne środki wyrazu |
V. Konkretyzacja obrazu (obiektywizacja obrazu)5
Tytuł fotografii |
Symbolizacja pierwotna (denotacja) |
Symbolizacja wtórna (konotacja) |
VI. Raport z analizy
Prezentacja wyników ilościowych i jakościowych.
Analiza powiązań między zgromadzonymi danymi a teorią.
Poszukiwanie schematów wyjaśniających.
Zweryfikowanie hipotez z wykorzystaniem technik jakościowego sprawdzania hipotez: wyjaśnianie idiograficzne, nomotetyczne, metoda teorii ugruntowanej, testowanie przypadków negatywnych, indukcja analityczna.
5 Konkretyzacja obrazu to sposób odczytania, wydobycia sensu i przekształcenia formy w znaczenie z przekazu przez indywidualnego widza. Denotacja, czyli symbolizacja pierwotna, to operacja umysłowa, której celem jest tworzenie znaczenia tylko na podstawie wizualizacji przedstawionej na obrazie. Jest to więc dosłowna treść obrazu. Konotacja - symbolizacja wtórna to wzbogacenie denotacji o asocjacje i implikacje łączące się z obrazem oraz o kontekst występowania danego przekazu. Konkretyzacja zależy od uznawanego systemu semiologicznego, ściśle powiązanego z przyjętym systemem wartości oraz zasobu wiedzy' estetycznej, kulturowej, historycznej, narodowej i praktycznej. Obraz więc zawsze odsyła adresata do uporządkowanej, subiektywnie zdobytej i wypracowanej wiedzy. Por. Barthes 1967:17; 1997; 2000: 27.