siawca oąaz jego lOKainy przeasrawiciei, Który aoKona naprawy w przypaąKu problemów sprzętowych.
W razie awarii oprogramowania problem jest nieco bardziej złożony. Może chodzić o proste blokady: nie traci się żadnych danych, wystarczy uruchomić ponownie system i czekać na ewentualną korektę lub nową wersję oprogramowania. W razie utraty danych (wypożyczenia, dane katalogowe itd.) obowiązkiem dostawcy jest natychmiastowe działanie. Być może zostanie zorganizowany system zdalnego podtrzymywania, co umożliwi automatyczną diagnozę, a następnie możliwie szybkie usunięcie awarii.
Jak widać, ostatnia faza instalacji systemu informatycznego dla biblioteki nie kończy się w momencie podłączenia systemu do prądu. Przyjęło się uważać, że trwa ona przynajmniej rok; w tym czasie wszystkie procedury muszą zadziałać przynajmniej raz, a personel powinien zapoznać się z całością funkcjonowania różnych modułów. W tym momencie upływa okres gwarancyjny i można uznać, że system funkcjonuje w sposób operatywny i autonomiczny.
Bibliografia
Huet Agnes, Immeubles inteligents et teleports, Paris, Eyrolles, 1990.
Physical Planning Guidelines for Housing Library Systems, Library Systems Newslelter, January 1984, s. 4-8.
Przedstawialiśmy poprzednio niedogodności, jakie rodzi przerwanie jednolitości katalogu zarówno dla użytkowników, jak i dla bibliotekarzy: trudności w wyszukiwaniu w przypadku pierwszych, a trudności w zarządzaniu w przypadku drugich. Konieczność retrokon wersji, zwanej także katalogowaniem retrospektywnym lub inaczej „rekatalogowaniem”, jest ewidentna dla większości bibliotek, mimo że chodzi tu o fazę najbardziej kosztowną i być może najbardziej złożoną w procesie informatyzacji bibliotek.
Odnotujmy najpierw, że pewne biblioteki uważają, iż bardzo wysokie koszty retrokon wersji nie są warte zachodu: np. w dziedzinach takich, jak medycyna czy technika aktualność dokumentów jest bardzo krótka, specjaliści oceniają ją na mniej niż pięć lat. Oznacza to dla danej biblioteki, że w pięć lat po rozpoczęciu katalogowania nowych nabytków cała istotna dokumentacja jest już w komputerze. Taka filozofia jest jednak odpowiednia tylko dla ograniczonej liczby bibliotek bądź dziedzin.
Należy stwierdzić, że retrokonwersja to główne zadanie dla większości wielkich bibliotek europejskich na najbliższe 10 lat. Nie chodzi tu tylko o masowe wprowadzenie surowych danych, ale przede wszystkim o ich jednolite i spójne zharmonizowanie w bazach danych. Stawka jest zasadnicza dla przyszłości naszych bibliotek.
Przyczyny, dla któiych biblioteka wprowadza do komputera swoje dawne zbio-ty, są następujące:
— konieczność dysponowania bazą danych o zbiorach biblioteki na potrzeby zinformatyzowanych wypożyczeń;
—- stworzenie jednorodnej bibliograficznej bazy danych do kwerendy online przez użytkowników, dawniej chodziło o tworzenie katalogów COM danej biblioteki;
— uczestnictwo w katalogu centralnym online;
— ale przede wszystkim odtworzenie jednolitych katalogów, jako jedynego sposobu efektywnego zarządzania i wyszukiwania zarówno dla użytkowników, jak i dla bibliotekarzy.