21004 str01 (15)

Samolot myśliwski MiG-17

SAMOLOT MYŚLIWSKI Lirr.-6 bis (foto P. Słoma)

Radziecki odrzutowy samolot myśliwski MiG-17 stał się godnym następcą znanego na całym świecie i szeroko stosowanego w wielu krajach lekkiego wielozadaniowego samolotu myśliwskiego M/G-J5. Zbudowany w układzie podobnym do swego poprzednika, o nowszych rozwiqzaniach konstrukcyjnych, napędzany przez silnik o większym ciągu z dopalaczem, osiągnął w 1950 r. po raz pierwszy na świecie prędkość dźwięku w locie poziomym i stał się samolotem myśliwskim uniwersalnym, działającym w zwykłych i trudnych warunkach atmosferycznych zarówno w dzień, jak i w nocy. Wprowadzony do użytku w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, budowany w wielu wersjach i odmianach, dzięki licznym zaletom, stosowany był z powodzeniem przez wiele lat w trzydziestu państwach, a w niektórych z nich znajduje

się na wyposażeniu jednostek lotn ment w skali światowego lotnictwa

HISTORIA

ROZWOJU

Samolot myśliwski MiG-17, podobnie jak i znane poprzedzające go konstrukcje: MiG-1, MiG-3, MiG-7, MiG-9 i MiG-15 został opracowany przez zespół konstruktorów pod kierunkiem Artioma Iwanowicza Mikojana (1905— 1970) i jego zastępcy Michaiła J. Gurewicza (ur. 1893). Symbol samolotu MiG pochodzi od pierwszych liter nazwisk obu konstruktorów. W tym samym biurze konstrukcyjnym skonstruowano następnie dalsze doskonałe samoloty myśliwskie MiG-19 (1952/54 r.), MiG-21 (1956 r.), £-266 (1959 r.). £-266 (1965 r.) oraz inne, w tym także samolot myśliwski o zmiennej geometrii skrzydeł MiG-23. Życiorysy A. Mikojana i M. Gurewicza zamieszczono w zeszycie nr 17 TBU poświęconym samolotowi MiG-15.

Przyjęto założenie, że nowy samolot myśliwski MiG-17 będzie doskonalszy od swego poprzednika — samolotu MiG-15 przede wszystkim pod względem podstawowych osią-iczych jeszcze obecnie, co stanowi ewene-wojskowego.

gów oraz sterowania w zakresie prędkości przydźwiękowych. Postanowiono więc istniejący samolot myśliwski MiG-15, który zdał dobrze swój egzamin przydatności, udoskonalić i częściowo przebudować, aby osiągnąć zamierzony cel.

Nowy samolot otrzymał oznaczenie SI, a jego pierwszy prototyp został wytoczony z hali montażowej pod koniec 1949 r. i poddany jednocześnie próbom statycznym i pierwszym nieoficjalnym próbom w locie. Na pierwszy rzut oka prototyp SI, wolnonośny średniopłat o skrzydłach skośnych — mało różnił się od samolotu MiG-15, ponieważ zachował jego ogólny układ i podobieństwo kształtów. W rzeczywistości jednak nie uległo zmianie tylko usterzenie samolotu oraz przód kadłuba aż do 13 wręgi, część tylna kadłuba była natomiast wydłużona o ok. 1 m i miała nieco mocniejszą konstrukcję, przewidzianą do zastosowania nowego turbinowego silnika odrzutowego z dopalaczem. Początkowo używano jednak do napędu samolotu analogicznego silnika, jak w samolocie MiG-15bis, a mia-

1