143
I spawania i zgrzewanie możliwe jest tylko dla tworzyw termoplastycznych, i £ Których zjawisko termodyfuzji leZy u podstaw procesu tworzenia trwałego I rcłączenia. Nagrzanie łączonych powierzchni kilkadziesiąt stopni powyżej tem-I peratury topnienia lub płynięcia na tyle zwiększa ruchliwość makrocząsteczek, możliwe jest ich przemieszczenie i silne zbliżenie. MoZna przyjąć, Ze warun-I m uzyskania połączenia odpowiedniej jakości są:
I, odpowiednia struktura makrocząsteczek (polimery tej samej klasy),
I, lepkość w temperaturze spawania lub zgrzewania (wskaźnik MFR),
| ■, temperatura łączonych powierzchni,
I i nacisk jednostkowy,
II czas poszczególnych faz procesu,
I • stan łączonych powierzchni (degradacja, zanieczyszczenia itp.).
[ Mbnmki te realizowane są w postaci parametrów procesu zgrzewania lub f spawania charakterystycznych dla danego tworzywa.
I Zgrzewaniem nazywamy taki proces technologiczny, w którym po uprzed-I iii przygotowaniu, nagrzewamy do odpowiedniej temperatury łączone po-f wierzchnie, a następnie dociskamy i pod naciskiem studzimy. Ciepło do łączo-I ich powierzchni może być doprowadzone z wykorzystaniem (rys.3):
I • promieniowania (podczerwienią),
I* konwekcji (gorącym gazem),
| • stykowej wymiany ciepła, (elementem zewnętrznym lub wewnętrznym),
Pizy czym ciepło może być doprowadzone do złącza od zewnątrz (nośnikiem) I być wydzielone w samym złączu (metoda pojemnościowa, ultradźwiękowa, rttórostopowa, indukcyjna). Na skalę przemysłową do łączenia drobnych detali wykorzystuje się najczęściej metodę ultradźwiękową (PMMA, PC, PF itp.) 'fcomast zgrzewanie pojemnościowe stosowane jest do zgrzewania folii (PVC,