w tłumieniu powstania w Warszawie. Tego dnia wieczorem, w związku z niekorzystnym przebiegiem walk nad Narwią, anulowano rozkaz podporządkowujący ją 9 A, a wydano nowy. przekazujący dywizję do 2 A. Z kolei gen. Weiss zarządził przerzucenie — w trybie alarmowym dywizji do Pułtuska, którego rejon miała ona osiągnąć już w godzinach rannych 5 września29. W ten sposób kolejny raz sytuacja na froncie uniemożliwiła Grupie Armii „Środek” wzmocnienie sił von dem Bacha w Warszawie.
5 września nacierające na wojska 2 A radzieckie zgrupowanie uzyskało dalsze powodzenie. Jego głównym akcentem było uchwycenie siłami 1 KPanc i 65 A kolejnego przyczółka na Narwi między Pułtuskiem a Serockiem. Również pozostałe armie osiągnęły znaczne postępy w natarciu.
49 A 2 Frontu Białoruskiego atakowała niemieckie przedmoście wokół Łomży. Obszar tego przedmościa został znacznie zmniejszony. Natomiast 3 A tego frontu przełamała południowe skrzydło I KKaw i wieczorem przerwała się w okolice Ostrołęki. Broniące podejść do miasta siły niemieckie, których trzon stanowiła 14 DP, „wskutek zmasowanego ognia moździerzy, dział przeciwpancernych i artylerii poniosły wysokie straty”30. Było widoczne, że już tylko godziny dzieliły Ostrołękę od wyzwolenia. Ponadto część sił 3 A zaczęła wychodzić nad Narew na północ od Różana. W rejonie Kamianki (12 km na południe od Ostrołęki) lotnictwo radzieckie uszkodziło most pontonowy, przez który wycofywały się spychane za rzekę skrzydłowe jednostki I KKaw. Zarysowała się szansa zniszczenia jeszcze przed Narwią znacznej części sił gen. Hartenecka. Niemcom jednak dosłownie w ostatniej chwili udało się naprawić uszkodzony most i przepchnąć przezeń nie tylko piechotę, ale i ciężki sprzęt łącznie z pancernym.
48 A. która poprzedniej doby uchwyciła przyczółek na Narwi w kolanie rzeki na południe od Różana, koncentrowała swe wysiłki w celu jego rozszerzania i umocnienia. Dowódca XXIII KA rzucił przeciwko znajdującym się lam jednostkom armii dysponowane odwody, w tym całą wycofaną za rzekę 6 DPanc. Ich przeciwuderzenie uzyskało jednak tylko nieznaczne postępy i zostało zahamowane. Dowództwo 6 DPanc meldowało, iż, jej oddziały wobec silnej obrony przeciwnika, stałych ataków samolotów szturmowych, jak również zaciętych kontrataków nie mogły zdobyć terenu”.
Tymczasem gen. Romanienko skierował nad Narew jednostki inżynieryjne, które jeszcze tego dnia zbudowały most na rzece, zapewniający szybki wzrost sił na przyczółku. Do wieczora przeprawiono cztery dywizje piechoty oraz artylerię i czołgi. W związku z tym 48 A mogła podjąć działania w celu rozszerzenia przyczółka.
Największy sukces odniosły w tym dniu wojska 65 A. Wprowadzony poprzedniego dnia do bitwy I KPanc przeszedł do pościgu za wycofującymi się
Zarządzenie sztabu 2 Armii z 4 września 1944 r.. MiD WIH. t. 312. roi. 1323, kl. 00076. 30 Meldunek I Korpusu Kawalerii z 5 września 1944 r. MiD WIH. t. 312. roi. 1323, kl. 000196-000200.
119