23556 Obraz0 (42)

poletka otrzymano wartość wydatków odcinkowych. Tok obliczeń oraz wyniki zestawiono w Tabeli 7.

Wydatki węzłowe wyznaczono dla rejonów przemysłowych. Węzeł 21 obciążono wydatkiem 38 l/s, natomiast węzeł 23 wydatkiem 1901/s. Ponadto w przypadku rozbioru maksymalnego w przypadku pożarów obciążono wydatkami 20 l/s węzły nr 11, 23 i 25 ponieważ były to punkty najbardziej niekorzystne - są to punkty najbardziej oddalone od zbiornika, a ponadto występowało tam najniższe ciśnienie.

Schematy wydatków węzłowych i odcinkowych przedstawione są na schematach obliczeniowych - Rysunek 3. Rysunek 4. Rysunek 5

1.7.5 Obliczenia hydrauliczne i wymiarowanie sieci wodociągowej

Projektowana sieć jest w większości siecią pierścieniową. Oprócz pierścieni występują odcinki sieci rozgałęzieniowej.

Jako przewody do obliczeń przyjęto przewody wykonane z żeliwa sferoidalnego oraz na pewnych odcinkach rury polietylenu o wysokiej gęstości PEHD 100 z typoszeregu firmy „KWH” o wytrzymałości ciśnienia nominalnego 1,0 MPa. Według producenta rury te charakteryzują się współczynnikiem szorstkości k poniżej 0,01mm. Wartości te dotyczą jednak odcinków samych rur. W przypadku sieci wodociągowej mamy do czynienia z długimi odcinkami na których występują połączenia rur, różnego rodzaju armatura - trójniki, kolana, zasuwy itp. W związku z tym faktyczna chropowatość tych przewodów oscyluje w granicach 0,1 mm. Dla tego do obliczeń hydraulicznych przyjęto współczynnik t=0,lmm dla rur polietylenowych oraz k=lmm dla rur żeliwnych (zgodnie z PN-76/M-34034). Ponieważ rury wykonane z polietylenu mają o wiele grubsze ścianki niż rury żeliwne do obliczeń przyjęto średnice wewnętrzne a nie nominalne. Sieć pierścieniową wymiarowano metodą Crossa według algorytmu opisanego w punkcie 1.6.5. Przy doborze średnic i wymiarowaniu sieci kierowano się przede wszystkim kryterium prędkości liniowej. Prędkość ta, w przypadku magistral, powinna zawierać się w przedziale l,0do 3,0 m/s [1],[6], Prędkość liniowa nie powinna być zbyt duża, ponieważ gwałtownie wzrastają wtedy straty liniowe oraz w przypadku wystąpienia zjawiska uderzenia hydraulicznego wzrost ciśnienia może znacznie przekroczyć wytrzymałość rurociągu. Prędkość przepływu nie powinna też nigdy spadać poniżej wartości 0,3 m/s ponieważ następuje wtedy proces mechanicznego odkładania się osadów co powoduje szybkie zarastanie światła przewodu. Ponadto w tej sytuacji woda zbyt tłhign znajduje się w sieci i traci swoje właściwości, co powoduje tzw. wtórne

17