23582 strona (494)

stwierdzono, ma niezwykle korzystne działanie na procesy przemiany materii w organizmie człowieka. Zwykłe światło

0    tej długości fali zostałoby odebrane i pochłonięte jako czerwony promień, oddziałując jedynie na siatkówkę i korę wzrokową mózgu. Światło lasera wywołuje natomiast całkiem inne skutki.

Inne z najnowszych osiągnięć elektrote-rapii polegają głównie na rozszerzeniu zakresu zastosowania znanych metod przez zmianę kształtu lali, amplitudy, polaryzacji

1    innych parametrów. W dziedzinie elektro-fizyki nie dokonano nowych odkryć, lecz dzięki wynikom badań neurofizjologicznych opracowano wiele pomysłowych adaptacji i zastosowań starych metod. Można się spodziewać, że w miarę jak klinicyści będą uzyskiwali dostęp do wiedzy na temat funkcjonowania organizmu ludzkiego i poszczególnych układów, powstaną nowe, skuteczne metody pozwalające na optymalne wykorzystanie elektroterapii w praktyce klinicznej.

Kolejną nowością spośród osiągnięć nauki o człowieku jest odkrycie endorfin i ich roli w zwalczaniu bólu. Fakt, że organizm człowieka syntetyzuje naturalny środek przeciwbólowy - (i-endorfinę, jest niezwykłym zjawiskiem. Uważa się, że wytwarzanie endorfin przez organizm można znacznie zwiększyć, stosując powierzchniowo prąd elektryczny (patrz rozdz. 6). Ból powoduje w normalnych warunkach gwałtowny wzrost syntezy tego związku, mającego działanie znieczulające. Stymulacja prądem elektrycznym, choć sama nie jest odczuwana jako bolesna, również pobudza wytwarzanie endorfin, które są następnie rozprowadzane po całym organizmie. Jak widać, nawet tradycyjna elektrostymulacja mięśni, mająca na celu ćwiczenie mięśni przez wywołanie ich skurczu, może także pobudzić mechanizmy przeciwbólowe przez zwiększenie ilości syntetyzowanej endorfiny.

Termografia jest obecnie zalecana w praktyce klinicznej jako metoda wstępnej i okresowo powtarzanej oceny stanu pacjenta:    ułatwia ponadto dokumentację

i uzasadnianie wniosków' o zwrot kosztów leczenia. Do arsenału środków wykorzystywanych przez współczesnego fizykoterapeutę należy jeszcze dodać zwiększone możliwości wyboru odpowiednich parametrów i kontroli nad nimi, a także możliwość komputerowego programowania zabiegów. Wielość metod, marek i modeli oraz specjalnie opracowywane urządzenia wymagają od fizykoterapeutów' systematycznego pogłębiania wiedzy i bacznego śledzenia nowinek. Uczestnictwo w kursach kształcenia ustawicznego jest obecnie koniecznością.

Jak już wielokrotnie stwierdzono we wstępie, warunkiem sukcesu zawodowego elektroterapeuty jest praktyczna znajomość podstaw' fizycznych każdej metody. Nie wystarczy wiedzieć, którego przełącznika należy użyć lub którą tarczę przekręcić, lecz dlaczego wybrano taki. a nie inny zabieg. Każdy fizykoterapeuta pragnący stać się ekspertem w swojej dziedzinie powinien dążyć do opanowania umiejętności:

1)    fachowego doboru metod leczenia;

2)    wykonywania skutecznych zabiegów';

3)    dokonywania niezbędnych modyfikacji i 4) dokładnej oceny wyników.