4. Wprowadzenie do kinematyki robotów
punktu U
Rozwiązaniem układu równań będą współrzędne geometryczne xyt y
(B3s — D3q)A\ -{BxD2-B2D\)A3
ZU {-B3r+C3q)Ax ~(QB2-C2BX)A3
rzu +s
yu =--
9
yu =—
(4-50)
B\yu +C\zu +D\
gdzie współczynniki q, r, s są określone równaniami
B2-BlA2
r =
(4.51)
s =
D2-DiA2
Mając współrzędne geometryczne xu,yu, zu punktu U, można wprost określić położenie chwytaka (współrzędne xP, yP, zPi). Punkt V leży na prostej prostopadłej do n3 i przechodzącej przez punkt U, co wynika z geometrii mechanizmu, jakim jest manipulator o strukturze zamkniętej. Odległość Q2V-12, VP = /3. Ponieważ trójkąt Q2UV jest prostokątny, więc przesunięcie punktu U do P można wyznaczyć według wzoru
(4.52)
d = UP = illl-(Q2(J)2 +/3
Rozwiązanie zadania odwrotnego manipulatora typu DELTA polega na wyznaczeniu zmiennych konfiguracyjnych (% (/= 1, 2, 3) jako funkcji pozycji i orientacji członu roboczego. Dla każdego ramienia manipulatora przyjmuje się układ współrzędnych X\ Y', Z\ przy czym oś Z' jest prostopadła do osi z głównego układu współrzędnych, a oś X' pokrywa się z osią silnika napędzającego rozpatrywane ramię. W nowym układzie współrzędnych każdego ramienia wyznacza się współrzędne punktu B, w zależności od współrzędnych punktu P{xPt yp, z/*) ze wzorów
(4.53)
\xb\ = xp + Rb - Ra 1 yai -yp zb\ ~zp~h
Współrzędne punktu B, można wyrazić również w funkcji kątów ah /?,, yt
IxB\ = l\ coś a, - l2 cosyi cos#
yB\ =/2sin/i (4.5,
zB\ = h sin ct\ +12 sin #
Z powyższych zależności wyznacza się kąty
P\ = arc cos
l\ cosai —xB\ l2 cos Y\
(4.55)
Wiedząc, że kąt y/ jest kątem dopełniającym do (a, + $) w płaszczyźnie ramienia, można go wyznaczyć ze wzoru
y/ = arc tg ft J (4.56)
Do wyznaczenia kąta <p wykorzystuje się twierdzenie cosinusów dla trójkąta OjCjAj
(4.57)
stąd można wyznaczyć kąt (f
<f> = arc cos
21\Xbi sin y/
(4.58)
Zmienną konfiguracyjną a\ można wyznaczyć ze wzoru
(4.59)
Podobnie wyznacza się zmienne konfiguracyjne cti i «3-
109