25034 Obraz)3 (5)

Mając niewielką sprawność i przestarzałą konstrukcję „Uter-mark" wyróżniał się niezrównaną trwałością i bardzo dużą pojemnością cieplną. „Utermark" był stosowany również w Polsce w koszarach wojskowych..

8.13. Piece z kafli blaszanych inż. K. Szrajbera. W początkach XX wieku piece „Utermark" zastąpiono piecami blaszanymi zwanymi również opancerzonymi, lecz budowanymi z kafli blaszanych. Uważano je za odporne na uszkodzenia ze- jj wnętrzne i stosowano w koszarach, a potem w mieszkaniach. ? W celu upodobnienia ich wyglądu do pieców kaflowych wytłar czano w blasze wgłębienia na wzór spoin kaflowych i pokry-1 wano je kolorową emalią. Rys. 31 przedstawia piec inż. Szraj- 1 bera.

Dążenie zastąpienia kafli ceramicznych kaflami blaszanymi nie przyjęło się ze względu na ujemne cechy takich pieców, które ujawniły się w czasie użytkowania.

Kafel blaszany wyłożony dachówką lub płytami ceramicz- I nymi na zaprawie glinianej nie mógł mieć spoistości między blachą, a wylepką, wobec tego po krótkim czasie używania pieca, gdy glina wysychała, ścianka kafla blaszanego odstawała od wewnętrznej wylepki tworząc tam próżnię, która hamowała przewodnictwo ciepła na zewnątrz w niektórych przypadkach tak dalece, że żądanej temperatury powierzchni pieca wcale nie można było osiągnąć. Miało to ujemny wpływ na oszczędność opału.

W przypadku powstawania najmniejszej szpary w wylepie-niu i wymurowaniu pieca gazy spalinowe dostawały się do ścianki blaszanego kafla, na powierzchni jej tworzył się pęcherz, glazura w tym miejscu odpryskiwała, a dotknięcie groziło oparzeniem.

Blaszane kafle tłoczone miały kołnierze, które przy składaniu były łączone między sobą nitami (rys. 31).

Wymiana uszkodzonego kafla w tych piecach była bardzo uciążliwa, ponieważ była związana z rozbiórką pieca, aż do uszkodzonego kafla, aby można było ponitowane kołnierze roz-nitować i kafel wymienić.

. 8.14. Piece Masadyńskiego: Piece Masadyńskiego (rys. 32) różniły się od pieców Szrajbera tym, że każda warstwa jednej-strony pieca nie składała' Się z odrębnych kafli, lecz była jednolita, z wytłoczeniami na Wzór kafli. Warstwy łączyły się ze sobą -Narożnikami pionowymi na całą I wysokość pieca. Narożniki wykonywane były z jednego kawałka blachy o krawędzi zaokrąglonej i miały za zadanie kompensować Wydłużanie się i ochładzanie blaszanego pancerza i zapobiegać jego Wypaczaniu.

’⁷ Piece opancerzone dkr4głe wykazały znacznie większą trwałość .;i wyższą sprawność.

^Obecnie w niektórych budynkach piece z kafli blaszanych zamienia się na piece kaflowe.

8.15. Piece opancerzone okrągłe.

W ZSRR zainteresowano się bardzo piecami opancerzonymi i dlatego wielu specjalistów inżynierów _{Rys< 31t Piec} 2 kam stalowych pracowało nad ich konstrukcją jn*. k. Szrajbera.

i udoskonaleniem. Między innymi w tej dziedzinie znani byli prof. Grum-Grzymajło i prof. Łu-kasiewicz. Wszyscy jednak stosowali kształt pieca okrągły.

Można spotkać się z opinią, że piece okrągłe nie nadają się do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych, ponieważ są za duże, nie są estetyczne i zabierają wiele miejsca. Oczywiście piece te są nieodpoWiednie dla pomieszczeń reprezentacyjnych, ale do mieszkań wiejskich, w koszarach, stołówkach, świetlicach itp. mogą być stosowane z powodzeniem, gdyż nie zabierają więcej miejsca niż piec czworokątny.

Niesłuszne jest również zdanie,' że piece okrągłe w płaszczach blaszanych muszą mieć duże wymiary. Z rysunku 33 przedstawiającego opancerzony piec przenośny dwukanałowy

B - Pico* mtoukanlow* 65