154
J. Hcnukowski, o. KaaztcjowsKn
Zużycie materiałów podstawowych niezbędnych do wykonania zaplanowanej produkcji Określa sic na podstawie planów produkcyjnych ora/ struktury konstrukcyjnej wyrobów i norm zużycia.
Planowane zużycie materiałów podstawowych określa wzór:
/W'w* (3)
gdzie;
P, - planowane zużycie materiałów w danym okresie.
5 ■ wielkość produkcji w danym okresie.
iVj zużycie materiałów na jednostkę wyrobu.
W przypadku procesów montażowych rozumianych jako łączenie elementów skłudowych (np detali, podzespołów lub zespołów) w wy-rób podstawę do obliczenia zużycia materiałów stanowi lista materiałowa (BOM - bill of materials). Lista mutcrialowa to opis złożoności wyboru dokonany przez rozwinięcie jogo struktury konstrukcyjnej, a następnie zsumowanie powtarzających się elementów i jednokrotne umieszczenie ich w opisie (8). Lista materiałowa występuje w dwtSch odmianach: analitycznej, gdzie materiały grupowane są według podzespołów, w których występują, oraz syntetycznej, w której zawarte są wszystkie materiały wchodzące w skład gotowego wyrobu.
Dla procesów przetwórczych rozumianych jako procesy, w których następuje zmiana właściwości fizykochemicznych, kształtów, wymiarów itp. planowanie zużycia materiałów wyznacza się ze wzoru;
gdzie:
Pi - planowane zużycie materiałów w danym okresie,
S - wielkość produkcji w danym okresie,
N, - techniczna norma zużycia materiałów.
Norma zużycia, będąca ważnym czynnikiem wpływającym bezpośrednio na kształtowanie się wielkości zużycia materiałów, powinna być oparła na przesłankach technicznych. Z tego względu do obliczania jednostkowych norm zużycia stosuje się odpowiednie formuły uwzględniające właściwości materiałów i procesów technologicznych. Każda norma opiera się na tej samej zasadzie: do ilości materiału, jaką zawiera wyrób, trzeba doliczyć sumę naddatków odpowiadającej wielkości uzasadnionych strat i odpadów technologicznych.
Całkowite zużycie danego materiału na cele bezpośrednio produkcyjne jest sumą jego zużycia na poszczególne wyroby zgodnie ze wzorem:
gdzie: w
Pn - całkowite zużycie danego materiału w danym okresie.
Pi - planowane zużycie materiału na wyrób i w danym okresie,
n - liczba wyrobów.
Drugim elementem planu potrzeb materiałowych jest zapas bezpieczeństwa. Zapas bezpieczeństwa określa ilość danego rodzaju materiału niezbędnego do zapewnienia ciągłości produkcji w okresie pomiędzy dwoma kolejnymi dostawami. W przypadku normowania zapasów jest to zapas konkretnego materiału przyjęty jako nomu dla danego okresu. Potrzeba utrzymywania określonego poziomu zapasu wynika z niestabilności warunków działania przedsiębiorstwa spowodowanych np. zmiennością zapotrzebowania na materiały, nierównomiemością i nierytmicznością dostaw. Stąd wiele przedsiębiorstw utrzymuje pewną wielkość zapasu jako bufor lub zapas bezpieczeństwa na wypadek pojawienia się zakłóceń W realizacji dostaw lub błędów popełnionych przy prognozowaniu zapotrzebowania.
Istotną sprawą staje się zatem ustalenie poziomu zapasu bezpieczeństwa. W tym celu można wykorzystać następujące sposoby:
- oparty na długości czasu dostawy na odtworzenie stanu zapasu,
- oparty na wykorzystaniu teorii statystyki.
W pierwszym przypadku na podstawie danych z przeszłości oblicza się przeciętne zapotrzebowanie na materiał w okresie pomiędzy dwoma dostawami oraz szacuje się maksymalne zapotrzebowanie [17]. Poziom zapasu bezpieczeństwa musi być przy tym tak duży, aby pokryć różnicę między przeciętnym i maksymalnym zapotrzebowaniem. Tak więc poziom zapasu bezpieczeństwa można przedstawić jako funkcję czasu ponownej dostawy:
Zb m (Pmn ~Pq) ' T, (6)
gdzie:
Zn - poziom zapasu bezpieczeństwa,
/\u< - maksymalne możliwe zapotrzebowanie w jednostce czasu.
Po - oczekiwane przeciętne zapotrzebowanie w jednostce czasu,
T- cykl dostawy.
Im krótszy jest czas dostawy materiałów, tym mniejszy może być poziom zapasu bezpieczeństwa.
W drugim przypadku zakłada się. że poziom zapasu bezpieczeństwa zależy od wielkości błędu prognozowania i prawdopodobieństwa jego wystąpienia [14], [17]. Prawdopodobieństwo, że wielkość zapotrzebowania przekrocz)' dany poziom zapasów w trakcie danego cyklu dostaw, ustala się za pomocą rozkładu normalnego. Zapas bezpieczeństwa można określić ze wzoru: