25258 thems2

Śmigłowiec transportowy Westland WHIRLWIND HAS.7

Opracował: WIESŁAW BĄCZKOWSKI

DANE

TECHNICZNE

średnica wirnika    —    16,15 m

Długość całkowita    —    13,46 m

Wysokość    —    4,76 m

Masa własna    —    2159 kg

Masa całkowita    —    3630 kg

Prędkość maksymalna    —    178km/h

Prędkość podróżna    —    167 km/h

Wznoszenie    —    6.2 m/s

Zasięg

(z pełnym obciążeniem) — 174 km Zasięg maksymalny (pusty)    —    834 km

Załoga — 2-10 żołnierzy z wyposażeniem Napęd: silnik Rolls-Royce Bristol „Gnomę” o mocy 783 kW

Model przedstawia brytyjską wersję HAS.7 — transportową, lądową w skali 1:33.

Śmigłowiec został zbudowany w 1947 r. w amerykańskiej wytworni Sikorsky (oznaczenie S-55) I w różnych wersjach użytkowany był w armii lądowej i marynarce USA m.ln.: w czasie wojny koreańskiej. Licencję na jego budowę zakupiła Wielka Brytania I w 1950 r. zakłady Westland wyprodukowały serię tych śmigłowców pod nazwę WHIRLWIND (trąba powietrzna). Wykorzystywane były również w ratownictwie — marynarka oraz w transporcie - armia lądowi. Brały udział w konfliktach wojennych lat 50-tych: na Malajach, Cyprze i w operacji Suez. W 1952 r. produkcję licencyjną tego śmigłowca podjęła również Francja - firma SNCASE. Tam śmigłowiec pod nazwą ELEPHANT J0YEUX (szczęśliwy słort) brał udział w wojnie w Algierii i w Indochinach.

Model jest średnio trudny w budowie I dość pracochłonny - z uwagi na sporę ilość drobnych, specyficznie formowanych części, dlatego nie polecamy go modelarzom początkującym. Jeżeli jednak zdecydujemy się na jego budowę, należy starannie przygotować odpowiednie materiały i narzędzia oraz uważnie przeczytać opis budowy I zapoznać się z rysunkami części I montażu Model najlepiej wykonywać w kolejności numeracji części, przynajmniej w początkowej fazie budowy.

OPIS BUDOWY

1.    Jako materiały pomocnicze potrzebne będą: dwa arkusze A-4 lektury twardej, nie grubszej niż 1 mm, kilka kawałków drutu grubości ok. 1 mm kawałek celuloidu lub czystej błony filmowej na szyby kabiny, kilka szpilek krawieckich.

2.    Narzędzia: scyzoryk lub nóż. cąż-ki do gięcia i cięcia drutu, gruba igła lub cieniutkie wiertło do przewiercania (lub przepalania) otworow. Oo wycinania większych otworów polecamy nożyki modelarskie z wysuwanym segmentowym ostrzem (są wygodniejsze i bezpieczniejsze w użyciu niż żyletki), kawałek drobnoziarnistego papieru ściernego.

3.    Wszystkie części „okrągłe' należy przeciągnąć kilkakrotnie na krawędzi noża. linijki lub stołu, tak aby zaczęły się zwijać.

DRODZY

CZYTELNICY

Od kwietnia br. „Mały Modelarz" kosztuje 1 zł 50 gr (15 000 st. zł). Oecyzja o podwyższeniu ceny nigdy zadne| redakcji nie przychodzi łatwo. Pragniemy bowiem docierać do jak najszerszego kręgu odbiorećw, zwłaszcza młodzieży, której kieszeń z reguły nie jest zasobna. Na wzrost ceny naszego miesięcznika złożyło się jednak wiele przyczyn Najważniejsza z nich. to cięgle rosnące koszty poligraficzne oraz drożejący karton i papier. Sądzimy, że decyzja redakcji spotka się ze zrozumieniem modelarzy i pozostaną oni w dalszym ciągu wierni „Małemu Modelarzowi¹

2 — MAŁY MODELARZ nr 4 — 1995 r.

1