B

Śmigłowiec transportowy Westland WHIRLWIND HAS.7

Opracował: WIESŁAW BĄCZKOWSKI

DANE

TECHNICZNE

-    16,15 m

-    13,46 m

-    4,76 m

-    2159 kg

-    3630 kg

-    178 km/h

-    167 km/h

-    6,2 m/s

Średnica wirnika Długość całkowita Wysokość Masa własna Masa całkowita Prędkość maksymalna Prędkość podróżna Wznoszenie Zasięg

(z pełnym obciążeniem) — 174 km Zasięg maksymalny (pusty)    — 834 km

Załoga — 2-10 żołnierzy z wyposażeniem Napęd: silnik Rolls-Royce Bristol „Gnomę” o mocy 783 kW

Model przedstawia brytyjską wersję HAS.7 — transportową, lądową w skali 1:33.

Śmigłowiec został zbudowany w 1947 r. w amerykańskiej wytwórni Sikorsky (oznaczenie S-55) i w różnych wersjach użytkowany był w armii lądowej i marynarce USA m.in.: w czasie wojny koreańskiej. Licencją na jego budowę zakupiła Wielka Brytania I w 1950 r. zakłady Westland wyprodukowały serię tych śmigłowców pod nazwą WHIRLWIND (trąba powietrzna). Wykorzystywane były również w ratownictwie - marynarka oraz w transporcie - armia lądowa. Brały udział w konfliktach wojennych lat 50-tych: na Malajach, Cyprze i w operacji Suez. W 1952 r. produkcję licencyjną tego śmigłowca podjęła również Francja - firma SNCASE. Tam śmigłowiec pod nazwą ELEPHANT JOYEUX (szczęśliwy słoń) brał udział w wojnie w Algierii i w Indochinach.

Model jest średnio trudny w budowie i dość pracochłonny - z uwagi na sporą ilość drobnych, specyficznie formowanych części, dlatego nie polecamy go modelarzom początkującym. Jeżeli jednak zdecydujemy się na jego budowę, naieży starannie przygotować odpowiednie materiały i narzędzia oraz uważnie przeczytać opis budowy i zapoznać się z rysunkami części i montażu. Model najlepiej wykonywać w kolejności numeracji części, przynajmniej w początkowej fazie budowy.

1.    Jako materiały pomocnicze potrzebne będą: dwa arkusze A-4 tektury twardej, nie grubszej niż 1 mm, kilka kawałków drutu grubości ok. 1 mm, kawałek celuloidu tub czystej błony filmowej na szyby kabiny, kitka szpiiek krawieckich.

2.    Narzędzia: scyzoryk tub nóż, cąż-ki do gięcia i cięcia drutu, gruba igła lub cieniutkie wiertło do przewiercania (lub przepalania) otworów. Do wycinania większych otworów polecamy nożyki modelarskie z wysuwanym segmentowym ostrzem (są wygodniejsze i bezpieczniejsze w użyciu niż żyletki), kawałek drobnoziarnistego papieru ściernego.

3.    Wszystkie części „okrągłe "należy przeciągnąć kilkakrotnie na krawędzi noża, linijki lub stołu, tak aby zaczęły się zwijać.

*■

DRO DZY    Od kwietnia br. „Mały Modelarz" kosztuje 1 zt 50 gr (15 000 st. zł). Decyzja o podwyższeniu ceny nigdy żadnej re-

^{w 1}    dakcji nie przychodzi łatwo. Pragniemy bowiem docierać do jak najszerszego kręgu odbiorców, zwłaszcza młodzieży,

CZYTELNICY której kieszeń z reguły nie jest zasobna. Na wzrost ceny naszego miesięcznika złożyło się jednak wiele przyczyn. Najważniejsza z nich, to ciągle rosnące koszty poligraficzne oraz drożejący karton i papier. Sądzimy, że decyzja redakcji spotka się ze zrozumieniem modelarzy i pozostaną oni w dalszym ciągu wierni „Małemu Modelarzowi"

2 — MAŁY MODELARZ nr 4— 1995 r.