- sieć W schodnio-Europejską, obejmującą dorzecza Wołgi, [w Północnej, kutra jesi znacznie rzadsza niż sieć Środkowo-EUri1! % n.ik składa się przeważnie z potężnych arterii naturalnych; Jsk
- sieć Ukraińską, dorzecza Dniepru i Donu;
- oddzielnie położone sieci dróg wodnych Anglii. Szwecij i Włoch.
Rys. 9.14. Drogi wodne Europy
Postępuje proces połączenia w jedną całość, dotychczas oddńtbj i zróżnicowanych sieci (kanalizacja rzeki Men i połączenie Ren-MeoDąl kanał Wołga-Don). W Francji przeważa typ kanału dla taboru płyniię 300-tonowego, w Niemczech kanały dla taboru 500- i 1000-tonowego.it terenie państw WNP - 1600-tonowego. Na nowoczesnych arteriach stosącą kanały dla taboru 1000- 1200-tonowego. W projektach rozbudowy sieci dróg wodnych przyjęto typ kanałów dla taboru 60tMoną| z uwzględnieniem możliwości rozszerzenia ich w przyszłości do «)ip 1000-ionowego. Nieco większe wymiary śluz na drogach wodnych WL statków 1600-tonowych nie przeszkadzają w kursowaniu mniejszych suit stosowanych w Europie Środkowej.
Żegluga międzynarodowa, praktykowana dotychczas na niektórych riaeh, w przyszłości, po zrealizowaniu scalenia sieci europejskiej, bęto». gła być stosowana znacznie szerzej.
Ulapa dróg wodnych Europy wskazuje, te na terenie Polski sieć la jest punkowo rzadka i składa się przeważnie z dróg niskich klas. o głębokości _'jnur«nia 1-2 metry, z okresem eksploatacji w ciągu ok. 180 dni w roku. ('hinkttrystyczne przekroje poprzeczne koryt rzek Odry i Warty przedstawione sil na rys. 9.15.
ODRA
km 542.3 - 570.0
WARTA - odcinek przyujściowy
Rn. 9.15. Przykładowe przekroje poprzeczne koryt rz. Odry i Warty: SSW — stan średni z wielo-lecia; SNW — stan średni niski z wielolecia
Wyróżnia się 6 klas dróg wodnych w zależności od ładowności statków, jakie mogą po nich pływać:
I klasa mniej niż |
400 ton |
n klasa |
400— 650 ton |
ID klasa |
650- 1000 ton |
IV klasa |
1000-1500 ton |
Va klasa |
1500- 3000 ton |
Vb klasa więcej niż |
3000 ton |
I A*