258 259

258

Oto programt

0000	mi C, 27H	0012	JNZ OOOSH
0002	ŁXI H, 0021H	0015	mi a, o
0005	IN 0	0017	OUT 0
0007	KOV B, A '•	0019	JE? 0002H
0008	KOV A, B	001C	mi a, 1
0009	ANA U	001E	JKP 0017H
OOOA	JJSTJL H	0021	DOH
OOOB	CUP u	0022	COH
OOOC	JZ 001CH	0025'	47H
OOOF	one h	0024	05H
0010	M0V A, L	0025	28H
0011	CMP C	0026	00H

Program ten działa następująco: w komórkach pamięci 0021H    0026H umie

szczono parami bajt maskujący i liczbę porównywaną z zamaskowaną liczbą wejściową (w poprzedniej wersji programu pary te były umieszczone w drugich bajtach rozkazów ANI i CPI). Procesor pobiera z pamięci kolejne pary i sprawdza, czy wynik mnożenia logicznego liczby wejściowej przez bajt maskujący jest równy drugiemu bajtowi pary* Jeżeli tak, to na wyjście zostaje wysłana 1, jeżeli nie, to procesor sprawdza, czy wszystkie pary zostały już sprawdzone (procesor dokonuje tego porównując adres zawarty w rejestrze L z liczbą 27H). Jeżeli adres jest mniejszy od 27H, procesor pobiera i sprawdza następną parę, jeżeli adres jest równy 27H, znaczy to,że wszystkie próby zostały już wykonane i wszystkie z wynikiem negatywnym i procesor wysyła na wyjście sygnał 0* Wysłanie 0 lub 1 kończy obliczenie wartości funkcji dla danej liczby wejściowej ,x₂ > • * * >^x8 * P^rocesor wraca do początku programu wczytując nowe dane wejściowe.

Zwróćmy uwagę, że fragment programu pomiędzy adresami OOOSH a 0012H, który sprawdza wartość logiczną kolejnego składnika badanej funkcji, może być wykonywany kilkakrotnie w trakcie obliczania wartości funkcji dla jednej liczby wejściowej. Każdy obieg pętli OOOSH - 0012H różni się tylko pobieraniem z pamięci par danych o innych adresach. Dzięki istnieniu tej pętli przedstawiony program może 'wyznaczać wartość funkcji logicznej skła-dającej się z dowolnej ilości iloczynów. V.‘tedy zwiększa się tylko ilość danych zapisanych w pamięci począwszy od adresu 0021H oraz zmienia się pierwszy rozkaz, który powinien wpisywać zwiększony o jeden adres ostatniej danej.    #

Następny, podany niżej przykład będzie dotyczył programu, w którym wygodne będzie wykorzystanie podprogramu.

Przykład 6.3

Przygotować program dla y.P 8080 sprawdzający, czy sumy arytmetyczne liczb 8-bitowych wczytanych z urządzenia nr 1 i urządzeń 2,3,4 są zawarte w przedziale 20,200. Pozytywny wynik sprawdzenia jest sygnalizowany wyprowadzeniem jedynek do urządzenia wyjściowego nr 1, zaś negatywny wyprowadzeniem zer. Po wykonaniu trzech sprawdzeń program wczytuje następne 4 liczby.

Już z pobieżnej analizy zadania wynika, że program powinien składać cię z dv;óch części: pierwszej, która dokonuje wczytywania liczb z zewnątrz

w odpowiedniej kolejności i drugiej, która będzie porównywała sumę dwóch liczb z zadanymi progami. Tę drugą część potraktujemy jako podprogram, do którego pierwsza część programu będzie się odwoływała rozkazami CALL.

Oto program:

0000	raci sp.ooeoH	0019	JC 002BH
0003	XN 1	001 c	CPI 201
0005	M0V 3,A	001E	JNC 002BH
0006	IN 2	0021	CPI 20
0008	CALL 0016H	0023	JC 002BH
000B	IN 3	0026	Ł*VI A,PPH
OOOD	CALL 0018K	0028	OUT 1
0010	IN 4	002A	RET
0012	CALL 0018H	002B	LVI A,0
0015	J!iP 0003H	002D	OUT 1
0018	ADD B	002F	RET

Pierwszy rozkaz ŁXI SP,OOóOH wprowadza liczbę 0060H do wskaźnika stosu, rezerwując w ten sposób miejsce w pamięci dla przechowywania zawartości licznika rozkazów przy rozkazie CALL. Rozkazy o adresach 0003H+0J15H powodują wczytanie danych z zewnątrz i odwołanie się do podprogramu. Rozkazy o adresach 0018H + 002FH stanowią podprogram, który porównuje sumę dwóch liczb z zadanymi progami 20 i 200.    **

Ostatni z tej grupy przykładów będzie dotyczył programu obsługi przerwania.

Przykład 6.4

Przygotować program dla jj.P £080 wykonujący obliczenia z przykładu £.2 oraz obsługujący przerwanie. Obsługa przerwania ma polegać na wczytaniu liczby dwójkowej z urządzenia wejściowego nr 2, dodaniu jej do zawartości pary komórek pamięci zewnętrznej o adresach 0065H i 0066H i podaniu na urządzenie wyjściowe nr 2 aktualnej zawartości tej pary komórek pamięci. Sygnał przerwania powoduje podanie do procesora rozkazu RST 6.

Oto program:

0000	1X1 SP,OC50H	0033	OUT	2
0003 '	program z przykładu 6.2 z odpowiednie zmodyfikowanymi adresami	003A	K0V	M.A
0029 .		0033 0030 0030 0030	K0^ł/ INR AOC OUT	A,H L M 2
0030	FUSH PSW	001*0	KCV	fi,A
0031	PUSH H	00M	POP	R
0032	IN 2	00*2	POP	FlW
003*	LXI H,0O65H	00*. 3	El
0037	ADD M	00**	RET

Pojawienie się sygnału przerwania w dowolnej chwili wykonywania programu zawartego w komórkach 0005H - 00029H, powoduje ukończenie wykonywanego aktualnie rozkazu i przejście procesora do cyklu POTWIERDZENIE PRZERWANIA, w czasie którego procesor otrzymuje z urządzenia przerywającego rozkaz RSPó. Rozkaz den powoduje z kolei skok do adresu 0030H, w którym rozpoczyna się program obsługi przerwania. Program ten na początku zabezpiecza przed zniszczeniem, poprzez przesłanie do stosu zawartość rejestru A, wskaźników i rejestrów V i L, a następnie dokonuje wskazanego sumowania liczby wejściowej z liczbą w pomięci. ?.• z-.kończeniu tych operacji pro-