26033 skanuj0023 (2)

ków jest różna od potęgi liczby 2, listę uzupełnia się „wirtualnymi" uczestnikami. Skutkuje to wylosowaniem przez niektórych uczestników w pierwszej rundzie tzw. wolnego losu.

W systemie pucharowym liczba wszystkich gier (G) jest mniejsza od liczby uczestników (N).

Bezdyskusyjną zaletą systemu pucharowego jest znaczne skrócenie czasu trwania rozgrywek, jednak dzieje się to kosztem wpływu czynnika losowego na końcowy rezultat. Wspomniany wcześniej mechanizm rozstawiania uczestników w pewnym stopniu łagodzi wpływ czynnika losowego na losy współzawodnictwa. Dlatego w wielu dyscyplinach prowadzi się oficjalne listy rankingowe (w tenisie ATP, WTA), na podstawie których dokonuje się rozstawień w zawodach rozgrywanych systemem pucharowym.

Inną cechą systemu pucharowego jest również różna liczba spotkań odbywanych przez poszczególnych uczestników. Przykładowo dla 64 uczestników, 32 odpadnie po jednym meczu, a finaliści odbędą aż sześć pojedynków. Skoro połowa zawodników kończy udział w turnieju po pierwszym meczu, nie można dokładnie ustalić w systemie pucharowym miejsca, jakie zajęli. Wszyscy są klasyfikowani na miejscu 33. Po rozegraniu turnieju finałowego zaledwie dwóch zawodników sklasyfikowanych jest dokładnie -zwycięzca i przegrany. Przegrani z fazy półfinałowej zajmują miejsce 3, ćwierćfinaliści 5 itd. Jest to przyczyną uzupełniania systemu pucharowego o dodatkowe gry mające ustalić dalszą kolejność poza czołową dwójką. Jeśli system pucharowy uzupełni się taką liczbą gier dodatkowych, by wszyscy uczestnicy rozegrali jednakową liczbę gier, będzie on w założeniach zbliżony do systemu szwajcarskiego, jednak z odmiennym algorytmem ustalania końcowej kolejności.

System pucharowy z dodatkowymi grami ustalającymi dalszą kolejność stosuje się np. w mistrzostwach świata w niektórych grach zespołowych. W mistrzostwach świata w piłce nożnej fazę finałową rozgrywa się systemem pucharowym z jednym dodatkowym meczem o trzecie miejsce.

SYSTEM „DO DWÓCH PRZEGRANYCH"

System ten polega na tym, że uczestnik przegrywający mecz spada do grupy uczestników, którzy już mają po jednej porażce i dalej ma prawo do gry, dopóki nie przegra po raz drugi, aż do finału, w którym o pierwsze miejsce gra uczestnik bez porażki z najlepszym uczestnikiem mającym jedną porażkę.

W tym systemie obowiązują wszystkie zasady dotyczące losowania pucharowego, a w drabince turniejowej zaznacza się miejsca wpisywania uczestników doznających pierwszej porażki.

161